انواع ماهواره هاي مصنوعي (قمرها) طبق مأموريتشان طبقه بندي مي شوند. شش نوع اصلي از ماهواره هاي مصنوعي وجود دارند که عبارتند از:
1- تحقيق علمي
2- آب و هوا
3- ارتباطات (مخابرات)
4- ناوبري
5- مشاهده زمين
6- نظامي
ماهواره هاي تحقيقات علمي، داده ها را براي تجزيه و تحليل علمي جمع آوري مي کنند. اين ماهواره ها معمولاً براي يکي از سه نوع مأموريت زير طراحي شده اند:
1- برخي اطلاعاتي را درباره ترکيب و اثرات فضاي نزديک زمين جمع آوري مي کنند. آنها ممکن است بسته به نوع اندازه گيري هايي که انجام مي دهند در هر نوع مداري قرار گيرند.
2- ماهواره هايي که تغييرات زمين و جو آن را ثبت مي کنند. بسياري از آنها در مدار قطبي، همزمان با خورشيد حرکت مي کنند).
3- بقيه، سيارات، ستارگان و اشياي دور را مشاهده مي کنند.
بيشتر اين ماهواره ها در مدارهاي با ارتفاع پايين کار مي کنند. ماهواره هاي تحقيق علمي هم به دور سيارات ديگر، ماه و خورشيد مي گردند.

ماهواره هاي آب و هوايي به دانشمندان کمک مي کنند تا الگوهاي آب و هوايي را مطالعه کنند و آب و هوا را پيش بيني کنند. ماهواره هاي آب و هوايي شرايط جوي مناطق وسيعي را مشاهده مي کنند.
بعضي از ماهواره هاي آب و هوايي در يک مدار قطبي، همزمان با خورشيد حرکت مي کنند. از آن جايي که آنها نزديک زمين هستند، آب و هوا را روي کل زمين جزء به جزء مشاهده مي کنند. ابزار آنها ابرهاي بالاي زمين، دما، فشار هوا، رطوبت و ترکيب شيميايي جو را (به خاطر اين که آنها هميشه زمين را در همان زمان محلي مشاهده مي کنند) اندازه گيري مي کنند. دانشمندان به آساني مي توانند داده هاي آب و هوايي جمع شده در شرايط نور خورشيد دايمي را با هم مقايسه کنند. همچنين شبکه ماهواره هاي آب و هوايي در اين مدارها مانند يک سيستم جست و جو عمل مي کنند و سيستم آنها براي کشف علايم از همه کشتي ها و بسياري از هواپيماهاي خصوصي و بازرگاني تجهيز شده است.
ماهواره هاي ديگر آب و هوايي در مدارهاي با ارتفاع بالا قرار دارند. از اين مدارها آنها هميشه مي توانند فعاليت آب و هوايي را بالاي تقريباً نيمي از سطح زمين به طور همزمان مشاهده کنند. اين ماهواره ها از تغييرات عکس مي گيرند. آنها همچنين تصوير هاي ماوراي بنفشي توليد مي کنند که مقدار گرمايي که از زمين و ابرها مي آيد را نشان مي دهد. ماهواره هاي ارتباطي به صورت ايستگاه هاي مرتبط عمل مي کنند و علايم راديويي را از يک مکان به مکان ديگري مي رسانند. يک ماهواره ارتباطي مي تواند برنامه هاي تلويزيوني يا هزاران مکالمه تلفني را ارتباط دهد.

 

ماهواره هاي مخابراتي معمولاً در مدار با ارتفاع بالا بر بالاي يک ايستگاه زميني قرار مي گيرند. بعضي وقت ها يک گروه از ماهواره هاي مخابراتي با مدار پايين در يک شبکه کار مي کنند که صورت فلکي ناميده مي شود. کار با هم و رساندن اطلاعات به همديگر و استفاده کنندگان زميني کار اين ماهواره ها است. کشورها و تشکيلات بازرگاني و بنگاه هاي تلويزيوني و شرکت هاي تلفني به طور مدام از اين ماهواره ها استفاده مي کنند.

ماهواره هاي ناوبري هواپيماها و کشتي ها و حمل و نقل زميني را در همه جاي زمين براي تعيين مکانشان و تطبيق هاي لازم ياري مي کنند. حتي مردم عادي هم بسته به هدفشان مي توانند از ماهواره ها استفاده کنند. ماهواره ها علايم راديويي را بيرون مي فرستند که به وسيله يک گيرنده رايانه اي که که روي يک وسيله يا در دست حمل مي شود نگه داشته مي شود، مورد بهره برداري قرار مي گيرند.
ماهواره هاي ناوبري به صورت شبکه اي مورد بهره برداري قرار مي گيرند وعلايم از يک شبکه مي تواند به هرجاي ديگري روي زمين برسد.گيرنده، فاصله اش را از دست کم سه ماهواره اي که علايمش رسيده حساب مي کند و از آن براي تعيين مکانش استفاده مي کند.

ماهواره هاي مشاهده گر زمين براي نقشه برداري و ديدن منابع سياره مان و هر تغيير در چرخه زندگي شيميايي در زمين مورد استفاده قرار مي گيرند. آنها مدارهاي قطبي، همزمان با خورشيد را طي مي کنند. زير روشنايي دايمي خورشيد، آنها تصويرهايي را از نور قابل مشاهده و اشعه غير قابل مشاهده مي گيرند. رايانه هاي روي زمين تصاوير را ترکيب و تجزيه و تحليل مي کنند. دانشمندان ماهواره هاي مشاهده گر زمين را براي تعيين محل رسوبات ماده معدني و براي تعيين مکان و اندازه ذخاير آب و براي تشخيص منابع آلودگي و مطالعه اثرات آلودگي و کشف گسترش بيماري ها در محصولات کشاورزي و جنگل ها مورد استفاده قرار مي دهند. ماهواره هاي نظامي شامل ماهواره هاي آب و هوايي، مخابراتي و ارتباطاتي، ناوبري و مشاهده زمين براي اهداف نظامي هستند.
بعضي از ماهواره هاي نظامي ماهواره هاي جاسوسي ناميده مي شوند. آنها مي توانند پرتاب موشک ها و مسير کشتي ها از راه دريا و نقل و انتقال تجهيزات نظامي بر روي زمين را کشف کنند.

منبع:www.020.ir