بارها از دوستان، فروشندگان موبايل و حتي در مجلا ت معتبر در مورد آنتن دهي بهتر و قدرت گيرندگي بيشتر مدل خاصي از گوشي هاي همراه مطالبي شنيده يا ديده ايم. واقعيت چيست؟
بارها از دوستان، فروشندگان موبايل و حتي در مجلا ت معتبر در مورد آنتن دهي بهتر و قدرت گيرندگي بيشتر مدل خاصي از گوشي هاي همراه مطالبي شنيده يا ديده ايم. در حقيقت اين بحث به ابتداي ورود تلفن همراه ديجيتال به بازار برمي گردد. در آن زمان استانداردهاي موجود براي سيستم آنالوگ طراحي شده بود و همه با آن استانداردها دستگاه هاي جديد را بررسي مي کردند. در سيستم آنالوگ قدرت بيشتر دستگاه موبايل باعث بُرد بيشتر دستگاه و کيفيت صداي بهتر مي شود. در سيستم سلولي اين مسئله در لبه هاي سلول و مناطقي که سيگنال ضعيف است ارزش پيدا مي کند. مردم به دنبال دستگاهي هستند که در مناطق با سيگنال ضعيف، امکان برقراري ارتباط داشته باشد. در دستگاه هاي آنالوگ عوامل مختلفي مانند قدرت فرستنده و گيرنده، قدرت باتري دستگاه، وضعيت آب و هوا و کلا سي که دستگاه در آن قرار دارد، روي بُرد و قدرت دستگاه موثرند.
در سيستم GSM استانداردهاي آنالوگ بي ارزش است. ولي باز هم " حساسيت و آنتن دهي " از دهان مردم نيفتاده است. از اين رو در ادامه مي خواهيم ببينيم چه عاملي باعث شده است تا کاربران به آنتن دهي متفاوت دستگاه هاي موبايل اعتقاد داشته باشند.
در ابتدا بايد توجه کنيم که سيستم GSM نيز مانند هر فناوري ديگري فرايند توسعه و بهبود را طي کرده است. در ابتداي شکل گيري غير از پارامترهاي تعريف شده براي ترمينال ها ساير نکات تعريف شده نبودند. بسياري از تنظيمات و مشخصات بر پايه آزمون و خطا شکل گرفتند و با افزوده شدن تجربه مهندسان اين موارد نيز مورد توجه قرار گرفتند. بسياري از اصول ساخت ترمينال ها از فناوري آنالوگ کپي برداري شده بودند و در ابتداي کار، پوشش شبکه GSM از شبکه هاي آنالوگ موجود در آن زمان بسيار ضعيف تر بود.
ساده ترين راه براي حل اين مشکل در کنار گسترش دکل ها، افزايش قدرت فرستندگي اين دکل ها و گوشي هاي موبايل بود. اين مسئله باعث افزايش مصرف باتري مي شد و در نتيجه عمر باتري گوشي در آن دوره تنها يک يا دو روز بيشتر نبود. کاربران در آن زمان به قدرت بالا ي گوشي خود اذعان داشتند و تاثير آن روي وسايل مختلف از راديو و تلويزيون گرفته تا لا مپ مهتابي را دليلي بر اين مدعا مي دانستند. بارها مي ديديم که بلندگوي دستگاه هايي مثل ضبط صوت حتي در فواصل چند متري با گوشي، صداهاي عجيبي پيدا مي کنند و بسياري نيز از سردرد و ريزش مو در هنگام استفاده ممتد از تلفن همراه خود شکايت داشتند.
هر سازنده به طور مستقل تصميم مي گرفت که قدرت فرستندگي هر مدل گوشي چقدر باشد و اين قدرت برحسب مدل نيز تغيير مي کرد. لا زم به ذکر است که در آن زمان محدوديت هايي براي حداکثر قدرت آن فرستنده وجود داشت. ولي آزادي عمل بالا يي براي سازندگان در نظر گرفته شده بود.
اين افزايش توان در گوشي ها براي حفظ ارتباط روي بافت هاي زنده اثرات مضري داشت. با گسترش و بهبود شبکه هاي GSM نيازي به قدرت بالا ي گوشي ها نبود و از طرفي حساسيت مردم در مورد سلا متي باعث فشار بيشتري بر سازندگان شد.
در اواخر سال 1997 و ابتداي 1998 گوشي هاي جديد به بازار آمدند که با توان کمتر، امکان استفاده طولا ني را به کاربران مي دادند. در سال 1999 اکثر سازندگان قدرت فرستنده هاي نصب شده را تا حد معمول کاهش دادند.
با تصويب ) SARقدرت جذبي اختصاصي) که به طور مستقيم با توان دستگاه ارتباط داشت، اين محدوديت ها بيشتر شد.
SAR نشان مي دهد که چه مقدار اشعه به وسيله بدن جذب شده است. تا سال 2001 اين عدد نسبتاً بزرگ بود. به طور مثال در انگستان ده وات به کيلوگرم بود. در آن زمان گوشي ها بسيار کمتر از اين مقدار تشعشع داشتند. به تدريج اين عدد کاهش يافت و قوانين سخت تري براي آن وضع شد. به طوري که اگر سازنده اي مقدار SAR موردنظر را به دست نياورده باشد، نمي تواند در ايالا ت متحده و اروپا فعاليت نمايد. در اروپا حداکثر ميزان مجاز SAR ، دو و در استراليا و ايالا ت متحده عدد 6 / 1 است. مسلما هر چه ميزان SAR کمتر باشد، دستگاه کم خطرتر خواهد بود.
با کاهش SAR قدرت فرستندگي گوشي هاي موبايل کاهش يافت. اما با پوشش بهتر دکل هاي فرستنده و بهبود سخت افزار و نرم افزار مشکل خاصي پيش نيامد. در کنار اين موضوع استفاده از يک پلتفرم براي چندين مدل پيش آمد. به طور مثال 7210/6100/6610 و 7250 به طور کامل از سخت افزار و نرم افزار يکساني برخوردارند. در نتيجه مقايسه قدرت اين دستگاه ها بي معني است. اين يکسان شدن سخت افزاري و نرم افزاري اجازه دسته بندي بهتر را نيز داده است. به طور مثال دستگاه هاي فوق جزء سري چهل به حساب مي آيند.
منبع:دنياي کامپيوتر و اينترنت
/ن