کارشناسان مي گويند در سال گذشته ده ها ميليون گوشي هوشمند در سراسر دنيا به فروش رفته است. اين خبر خوبي براي فروشندگان اين گونه وسايل محسوب مي شود. با اين حال بايد ديد، چند نفر به طور قطع مي دانند که اصلاً گوشي هوشمند چيست ؟ آيا صرفاً دستگاه پر زرق و برقي است که به شما اجازه مي دهد بتوانيد توسط آن قطعات کوتاه فيلم را تماشا کنيد؟ يا اصلاً يک ابزار کاري و تجاري است؟ به نظر شما چيزي است که بتوان با گذاشتن آن روي ميز مذاکره، همکاران و طرف هاي مذاکره را تحت تأثير قرار داد؟ از نظر شما آيا BlackBerry را مي توان يک گوشي هوشمند به حساب آورد؟ و از همه مهم تر، داشتن يکي از اين دستگاه ها چه معني و مفهومي براي شما دارد؟گوشي ها دارند هوشمندتر مي شوند و با گذشت زمان، تمام گوشي ها به سطحي از کاربردهاي پيشرفته خواهند رسيد که با نمونه هاي هوشمند امروزي برابري خواهند کرد.
بنا به گفته يک تحليلگر مرکز تحقيقاتي گارتنر، مشخصات يک گوشي موبايل هوشمند عبارت است از: صفحه نمايش بزرگ، قابليت کار با اطلاعات، ابزاري دستي براي ارائه کارايي هاي کامل يک تلفن، و در عين حال قابليت هاي يک PDA را نيز داشته باشد.
اغلب ناظران صنعتي و توليدکنندگان با اين تعريف تقريباً ساده اين تحليلگر موافقند، اما از نظر طراحان اين گوشي ها، شکي نيست که قابليت کار با برنامه هاي کاربردي، به طور قطع يکي از ويژگي ها و خصوصيات اصلي اين دستگاه ها به شمار مي رود.
جيسون لانگريج، مدير تجارت موبايل مايکروسافت در انگلستان، در اين باره مي گويد: از نظر ما گوشي هوشمند ترکيبي از دستگاه هاي سنتيِ ارتباطي با برنامه هاي کاربردي و اطلاعات پيشرفته است.
در يک تعريف ساده تر، يک گوشي پيشرفته امکان دسترسي شما به ايميل هايتان را مقدور مي سازد، اما يک گوشي هوشمند مي تواند ايميل ها و تقويم قرارها را با پي سي هماهنگ سازد. به هرحال ارائه يک تعريف کامل و جامع از گوشي هوشمند بسيار فراتر از تعاريفي است که ويژگي هايي مانند قابليت اجراي برنامه هاي کاربردي را دربر مي گيرد. اين تعريف در بطن خود گوشي نهفته است.
گوشي هاي هوشمند در حقيقت بيشتر، خصوصيات پي سي ها را دارند تا گوشي موبايل. خصيصه اصلي يک گوشي هوشمند از نظر عامه مردم اين است که قابل برنامه ريزي باشد. تحليلگر ديگري از Ovum وجه تمايز يک گوشي هوشمند را در دارا بودن سيستم عامل باز و قابليت نصب و لغو آزادانه برنامه هاي کاربردي مي داند.
شايد بتوان مناسب ترين تعريف گوشي هوشمند را از قول يکي از متخصصان IT اين گونه بيان نمود: من وقتي يک گوشي را مي بينم، مي توانم هوشمند بودن آن را تشخيص بدهم. گوشي هوشمند دستگاهي است که مديران از کارکنان فني خود مي خواهند آن را برايشان تنظيم نمايند و مدير مربوطه در حال بازگشت به خانه و روي صندلي عقب تاکسي، اطلاعات حساس شرکت را مرور مي کند. برخلاف ديگر گوشي هاي موبايل، گوشي هاي هوشمند مي توانند هدف انواع ويروس ها و بدافزارها قرار گيرند. مسلماً اکثر ويروس ها و کرم ها به طور معقولانه اي با هدف فعال شدن، با ملايمت از کاربران درخواست مي کنند عمل خاصي را انجام دهند.
امنيت به طور حتم يکي از مشخصه هاي تلفن هوشمند است. نيک ايوانز، يکي از اعضاي سيليکون دات کام و مدير بخش تأمين بودجه تجهيزات کليدي، مي گويد: گوشي هوشمند يک کابوس براي مديريت، پشتيباني و امنيت است. داشتن اين گوشي به معني صرف هزينه بيشتر براي ارسال پيام هاي چندرسانه اي و استفاده از امکانات نسل سوم (3G)، از دست دادن زمان و اتلاف وقت به منظور هماهنگ نمودن اطلاعات گوشي با لپ تاپ و پذيرش ريسک امنيتي با به همراه داشتن کل بانک اطلاعات شرکت در يک ابزار زيبا و جذاب است که هميشه احتمال سرقت آن وجود دارد.
مارک ادواردز، مدير ارشد بخش مديريت ابزار شرکت mFormation ، عقيده دارد: وقتي ابزار پيشرفته اي مانند يک گوشي هوشمند داريد، بايد اطمينان داشته باشيد که کسي به اطلاعات آن دسترسي پيدا نخواهد کرد. وقتي مردم از نرم افزارهاي پيچيده تر و پيشرفته تر استفاده مي کنند، ما با درخواست هاي امنيتي ببيشتري روبه رو خواهيم بود.
به هرحال بحث در اين مورد که تلفن هاي هوشمند شامل چه چيزهايي است يا چه چيزهايي را در برنمي گيرد، مسلماً يک بحث زودگذر خواهد بود. گوشي ها هر روز در حال هوشمندتر شدنند و با گذشت زمان، تمام گوشي ها به سطحي از کاربردهاي پيشرفته خواهند رسيد که با نمونه هاي هوشمند امروزي برابري خواهند کرد.
مثال واضح اين مسئله مربوط به سال 2000 است. يعني زماني که سيستم عامل سيمبيان طفلي نورسيده بود و ايده ويندوز موبايل هم هنوز به ذهن برنامه نويسان مايکروسافت خطور نکرده بود. لفظ « هوشمند » براي اولين گوشي سيمبيان يعني Ericsson R380 به کار برده شد که امکاناتي همچون ايميل، تقويم قابل برنامه ريزي و وب ( البته به شکل WAP) را عرضه نمود. اين گوشي حتي از لحاظ نظري قابليت هماهنگي با ايميل شما را نيز داشت. البته اين کار را به اين شکل آسان که امروزه صورت مي پذيرد، انجام نمي داد.
اينک و از آن زمان تا به امروز، يک دور کامل طي شده است. آخرين مدل گوشي سوني اريکسون تمام ويژگي هايي که يک گوشي هوشمند بايد داشته باشد را دارد. مشخصاتي که همانند تمام گوشي هاي مجهز هم خانواده خود، هنوز خواهان کافي پيدا نکرده است. اين شرکت ژاپني- سوئدي در حال تبديل عنوان به است. با اين حساب زماني که توليدکنندگان در حال دورشدن از مفاهيم اوليه هستند، چگونه مي توان از کاربران توقع داشت بدانند وسيله اي که در جيب دارند چيست؟
ديويد وود، يکي از مهندسان نوکيا، يعني بزرگ ترين شرکت فروشنده سيستم عامل تلفن هاي هوشمند (سيمبيان) مي گويد: گوشي هاي هوشمند دو تفاوت اساسي با گوشي هاي معمولي دارند: اول، چگونگي ساخت و دوم، کاري که انجام مي دهند. چگونگي ساخت به اين معني است که در ساخت اين گوشي ها از سيستم هاي باز استفاده مي شود (سيستم باز يا Open System به گونه اي طراحي گفته مي شود که ضمن قبول دسته اي از استانداردهاي عام و مورد قبول، قابليت کار با هر نرم افزار و سخت افزاري را داشته باشد).
استفاده از اين نوع سيستم ها به منظور بهره بردن از مهارت، نيرو و ابداعات شرکت هاي مختلف در دامنه وسيعي از صنايع متفاوت است و نتيجه اين امر، توسعه ساختاري گوشي هاي موبايل از طريق اصلاح سريع و بهبود دائمي خواهد بود. اين نظر آقاي وود، علاوه بر مشخص کردن دو راه براي تشخيص گوشي هاي هوشمند، به دو گروه اصلي که اغلب نياز دارند تا اين تعريف انجام گيرد نيز اشاره دارد؛ صنعت و کاربران.
براي صنعت و سازندگان گوشي هاي هوشمند، همه چيز در نرم افزار خلاصه مي شود. گوشي هاي هوشمند، يک سيستم عامل چندوظيفه اي (Multitasking) و قابل برنامه ريزي دارند که کاربران را قادر مي سازد خود را با قابليت ها و امکانات گوشي خود هماهنگ کنند. از طرف ديگر براي کاربران مسئله هنوز همان قابليت ها و امکانات است؛ با اين تفاوت که آنان به اين مسئله از جنبه ديگري نگاه مي کنند.
از نگاه کاربران ، گوشي تلفن وسيله اي است که به آن ها امکان کار و دسترسي به جديدترين برنامه هاي تجاري، ايميل بي سيم، اتوماسيون تجاري و مديريت توزيع شبکه اي را مي دهد و در عين حال اين توانايي را ايجاد مي کند تا نتايج را با نرم افزاري در دفتر شرکت خود به اشتراک بگذارند و هماهنگ سازند. بنابراين تعريفي که کاربران خواهند داشت، وابسته به عملکرد توليدکنندگان گوشي هاي هوشمند است و نتيجه اين خواهد بود که اين تعاريف پيوسته با عرضه آخرين برنامه هاي کاربردي، جديدترين سيستم عامل ها و پيشرفته ترين قابليت ها و امکانات تغيير مي يابند.
در انتها اگر فکر مي کنيد که صاحب يک گوشي هوشمند هستيد، احتمالاً همين طور هم هست، ولي اگر فکر مي کنيد همين گوشي طي دو سال آينده همچنان هوشمند ناميده خواهد شد، به طور حتم در اشتباهيد.
منبع:سيليکون دات کام
/ن