3) اگر به طور مرتب صفحه ي نمايش کامپيوترتان آبي رنگ مي شود، و هيچ نشانه اي از حيات در کامپيوتر خود نمي بينيد، ممکن است يکي از تراشه هاي حافظه تان معيوب شده باشند. به پيغامي که در صفحه ي آبي رنگ داده مي شود دقت کنيد، مخصوصاً به شماره ي اعداد ( منظور از صفحه ي آبي رنگ، همان صفحه اي است که در ابتداي بوت شدن کامپيوتر، ظاهر مي گردد.) متنِ اين پيغام خطا را در يک موتور جست و جو وارد کنيد و در اينترنت به دنبال علل و عوامل آن بگرديد.
به فرض آن که بتوانيد علت آن را تشخيص دهيد، حل مشکلات مربوط به حافظه تقريباً ساده است. امّا اگر نتوانستيد عيب مورد نظر را پيدا کنيد، مي توانيد با عوض و بدل کردن تراشه هاي حافظه از يک کامپيوتر ديگر، تراشه هاي معيوب خود را شناسايي کنيد. امّا تراشه ي حافظه بايد از همان نوعي باشد که در کامپيوترتان نصب شده است. اگر از هيچ راهي به نتيجه نرسيديد، تراشه ي قديمي حافظه را به يک فروشگاه کامپيوتري ببريد. کساني که در آن جا پشت پيش خوان ايستاده اند، ممکن است دل شان بسوزد و سالم بودن تراشه ي مزبور را امتحان کنند.
تراشه ها ي حافظه در چاک هايي فرو مي روند که نزديک خود ريزپردازنده قرار دارند. طول اين تراشه ها حدود 10 سانتي متر است. تراشه هاي قديمي حافظه را بيرون آورده و با نوعي که مي خواهيد از مغازه بخريد، مطابقت دهيد. قيمت تراشه هاي حافظه، بسته به نوع و سرعت شان، تعيين مي شود. فقط يادتان باشد فقط از همان نوعي باشند که ساير تراشه هاي حافظه ي کامپيوترتان دارند. وقتي تراشه ي جديد حافظه را به داخلِ چاک آن فرو مي کنيد، لازم است نيروي کمي به آن وارد نماييد. گيره هايي که در دو دسر تراشه ي حافظه تعبيه شده اند، وقتي که در جاي خود درست قرار بگيرند، خود به خود قفل مي شوند.
4) اگر کامپيوترتان را بوت کرديد ، ولي نتوانست درايو C را بخواند ، ممکن است به علت خراب شدن سخت ديسک باشد.
اگر کامپيوتر ديگري داريد، سخت ديسک آن ها را با هم عوض و بدل کنيد تا عيب احتمالي را شناسايي کنيد. اگر کامپيوترتان با آن سخت ديسک دوّم بوت شد، معلوم است که سخت ديسک کامپيوتر شما عمر خودش را کرده است! گاهي اوقات يک بوت مجدد ممکن است جواب دهد. ممکن است سخت ديسک شما هنوز آن قدر جان داشته باشد که بتواند گه گاهي بچرخد. اگر اين راه جواب داد، بدون معطلي و اتلاف وقت، داده هاي خود را به يک سخت ديسک ديگر منتقل کنيد.
يکي از کارکشته هاي اين فن توصيه اي کرده است با اين مضمون که سخت ديسک خود را در يک کيسه ي پلاستيکي دربسته قرار دهيد و يک شب آن را در قفسه ي يخ ساز يخچال خود بگذاريد. اين ترفند در بعضي موارد جواب داده است، بنابراين ضرري ندارد که شما هم يک بار آن را امتحان کنيد!
عادت کردن به نسخه برداري هاي مرتب از داده ها، در صورت بروز حوادث غير مترقبه به نجات تان خواهد آمد، البته به شرطي که اين نسخه هاي يدکي را روي همان سخت ديسک درست نکرده باشيد. اگر سخت ديسک تان بسوزد و شما هم نسخه ي يدکي از داده هاي خود نداشته باشيد، ممکن است شرکت هايي که مي توانند داده هاي مهم را از روي سخت ديسک هاي معيوب و خراب بازيابي کنند، بتوانند به دادتان برسند.
سخت ديسک شما در جلوي کامپيوتر قرار دارد، چيزي به اندازه ي يک دفتر چه ي يادداشت که احتمالاً با چهار پيچ به بدنه ي کامپيوتر محکم شده است، دو پيچ در هر طرف. يک کابل برق و يک کابل (پهن) روباني نيز به پشت سخت ديسک متصل شده اند.
سخت ديسک جديد را در جاي خود قرار داده و آن را به عنوان سخت ديسک بالا دستي نصب کنيد. سخت ديسک قديمي را به عنوان سخت ديسک «زير دست» يا «پايين دست» تعريف کنيد.
دستورالعمل هاي همراه سخت ديسک جديد نحوه ي تعريف کردن سخت ديسک بالا دست و پايين دست را شرح داده اند. کامپيوتر را بوت کنيد و سيستم عامل ويندوز را روي سخت ديسک جديد بريزيد. اگر خوش شانس باشيد، کامپيوتر شما سخت ديسک قديمي را تشخيص خواهد داد و آن را به صورت D: شناسايي خواهد کرد. به اين ترتيب بعداً مي توانيد داده هاي خود را از روي سخت ديسک قديمي به سخت ديسک جديد انتقال دهيد.
تعويض کردن سخت ديسک از تعميرات ديگر کمي سخت تر است. در نتيجه اگر براي اين کار دست مزد بپردازيد، زياد جاي دوري نمي رود. از طرف ديگر ممکن است در فکر خريدن يک کامپيوتر نو باشيد، بنابراين با کمي کنجکاوي، بهتر است دل تان را به دريا بزنيد و کار تعويض سخت ديسک را خودتان انجام دهيد تا به تدريج، اين مهارت را نيز در کارنامه ي خود ثبت کنيد.
? محدوديت هاي خود را بشناسيد…
بعضي چيزها ممکن است فراتر از توانايي هاي شما باشند. براي مثال، ارتقاي ريزپردازنده مي تواند شما را به دردسر بيندازد. حتا اگر يک ريزپردازنده ي سريع تر خريده ايد که به خوبي در برد مادر جاي مي گيرد، بازهم احتمالاً لازم است بيوس سيستم تان را-که هسته ي اصلي ورودي و خروجي مدارات و اجزاي کامپيوتر را تشکيل مي دهد- نيز ارتقاء دهيد. به اين کار «فلاشينگ» مي گويند؛ يعني بارگيري اطلاعات به منظور تغيير دادن بيوس. اگر فلاشينگ به درستي انجام نگيرد، کامپيوترتان احتمالاً براي هميشه از کار خواهد افتاد. بنابراين توصيه مي کنيم که اين کار را به اهل فن آن بسپاريد.
گاهي اوقات هم پيش مي آيد که تعمير يک کامپيوتر اصلاً صرفه ي اقتصادي نداشته باشد. اين روزها قيمت يک کامپيوتر معمولي نو در حدود 300 تا 400 هزار تومان است. چنين کامپيوتري مي تواند تمام نيازهاي دفتري شما را برآورده سازد. بنابراين، اگر با هزينه ي يک تعمير 200 هزار توماني مواجه شديد، بهتر است نگاهي به دور و اطراف خود بيندازيد. شايد چنين تعميري ، آخرين راه حل شما نباشد!
? آخرين وصيت ها...
در مورد خريدن کامپيوترهاي ارزان قيمت هميشه دقت به خرج دهيد. توجه داشته باشيد که داشتنِ يک ضمانت خوب و معتبر در بسياري از موارد مي تواند نگراني هاي شما را برطرف نمايد. صرفه جويي در هزينه هميشه خوب است، اما بايد مطمئن باشيد آن چه را که واقعاً به آن نياز داريد، به دست خواهيد آورد.
منبع: دنياي کامپيوتر واينترنت/ن