چرا چرخهاي هواپيما پس از پرواز بسته مي شوند؟

قسمتي از هواپيما که چرخ ها در آن قرار مي گيرند محل جمع شدن ارابه فرود مي گويند و فقط به هنگام نشست و برخاست هواپيما از آنها استفاده مي شود. عمل جمع شدن و باز شدن چرخ ها توسط عمل کننده هايي با استفاده از سيستم هاي هواپيما از قبيل هيدروليک و ….صورت مي گيرد و به هواپيما اجازه مي دهند روي زمين فرود آمده و حرکت کند و در طول پرواز، هواپيما به آنها نياز ندارد. چرخها بعد از برخاستن هواپيما جمع مي شوند و اين عمل به يک دليل مهم صورت مي گيرد و آن اين است که براي آنکه هواپيما سرعتش زياد شود بايد کمترين مقاومت را در برابر هوا داشته باشد يعني بايد به بيش ترين حالت آيروديناميکي ممکن برسد. اگر چرخ ها جمع نشوند يک مقاومت جدي در برابر باد ايجاد خواهد شد و مانند ترمز باعث کاهش سرعت مي شوند.

چگونه هواپيما چگونه روي باند فرود ترمز کرده و متوقف مي شود؟

هنر خلبان اين است که هواپيما را آرام در محلي مشخص و با سرعتي خاص روي باند فرودگاه بنشاند. اگر باد جانبي خيلي قوي باشد، سکان هدايت بايد بسرعت وارد عمل شود. وقتي هواپيما با زمين تماس مي گيرد، سرعتش بيش از 200 کيلو متر در ساعت است که اين سرعت بايد به شدت کاهش يابد در غير اين صورت هواپيما از باند خارج مي شود. با اين کار باله ها بلند مي شوند و زمينه ترمز در هواپيما را فراهم مي کنند. خلبان نيروي رانش موتور را کاملا معکوس مي کند طوري که صداي موتور به گوش مي رسد. زيرا سرعت هواپيما بايستي بطور کامل کم شود و در نتيجه چنين صدايي ايجاد مي شود. موضوع از اين قرار است که موتورها باعث کم يا زياد شدن سرعت هواپيما مي شوند. خلبان با پدال گاز، مسير گازهاي خروجي موتورها را عوض مي کند به طوري که آن ها را از عقب به جلو پرتاب مي کند که به اين کار نيروي رانش معکوس مي گويند. بدين ترتيب نيروي موتورها در جهت مخالف و به صورت يک ترمز عمل مي کند. از طرف ديگر، چرخ هاي هواپيما، مانند يک خودرو، داراي ترمز هستند، اما اين ترمزها وارد عمل نمي شوند مگر زماني که سرعت هواپيما بسيار کم شود. خلبان زماني از آن ها استفاده مي کند که بخواهد بطور کامل هواپيما را جلوي ترمينال متوقف کند.

يک هواپيما چه مقدار بنزين مصرف مي کند؟

مصرف بنزين يک هواپيما به طول پرواز بستگي دارد. پس بنا براين شما خواهيد گفت کافي است فقط مقصد و مسافت يک هواپيما بايد را بدانيم، اما دانستن اين مساله هميشه کافي نيست. يک پرواز لوس آنجلس-بروکسل را در نظر بگيريد. در طول پرواز، وزش باد شديد در جهت مخالف مانع پيشروي هواپيما مي شود و اين چيزي است که موجب افزايش مصرف سوخت مي شود. حال در نظر بگيريد که فرودگاه بروکسل هم غرق در مه باشد و هواپيما نتواند در اين فرودگاه به زمين بنشيند، خلبان هم نمي تواند به طرف فرودگاه ديگري مثلا آمستردام تغيير جهت دهد. اما هواپيما بايد به مدت نيم ساعت بر فراز اين فرودگاه پرواز کند تا اجازه فرود بگيرد. زيرا فرودگاه مورد نظر در مرحله اول بايد به هواپيما هايي اجازه فرود بدهد که قبلا طبق برنامه هماهنگ شده اند. در اين جا مي بينيم که مصرف سوخت به طول پرواز بستگي دارد. مصرف سوخت اتومبيل با هواپيما تفاوت دارد، زيرا در اتومبيل کافي است مسافت را بدانيم، به همين دليل هم براحتي گفته مي شود که يک اتومبيل، مثلا در صد کيلومتر چقدر مصرف سوخت دارد.
براي يک هواپيما مصرف سوخت برحسب ساعت محاسبه مي شود. يک جامبوجت حدود 15000 ليتر در ساعت سوخت مصرف مي کند. مصرف سوخت يک هواپيما با موتور جت مثل بويينگ 727 در حدود 5000 ليتر در ساعت است. جالب است بدانيم که ظرفيت مخازن بنزين يا سوخت يک جامبوجت 178000 ليتر است که با اين مقدار بنزين، يک ماشين مي تواند پنج بار دور دنيا بچرخد.
منبع:http://www.academist.ir /س