وفات "ام‏البنين" همسر امام علي(ع) و مادر گرامي حضرت اباالفضل العباس(ع) (64 ق)

حضرت امام علي(ع) سالياني پس از حضرت زهرا(س)، به سفارش برادر خود عقيل كه از علماي نَسَب شناس بود و خاندان‏هاي عرب را به خوبي مي‏شناخت، با فاطمه‏ي كلابيه ازدواج كرد. اين بانوي بزرگوار از امام علي(ع) چهار پسر به نام‏هاي عباس، جعفر، عبداللَّه و عثمان آورد و به اُمّ‏البنين يعني مادر پسران معروف گرديد. هر چهار پسر ام‏البنين در واقعه‏ي خونين كربلا به رسيدند و او در برابر اين مصيبت صبر نمود. وي پس از اطلاع از حادثه‏ي عاشورا، عبيداللَّه، فرزند پسرش عباس را همراه خود به قبرستان بقيع مي‏بُردْ و اشعاري در رثاي فرزندانش مي‏سرود. مردم مدينه نيز جهت شنيدن ندبه‏ي اين بانوي بزرگوار در آن محل جمع مي‏شدند و مي‏گريستند. ام‏البين سه سال پس از عاشوراي سال 61 ق در مدينه درگذشت و در همان شهر به خاك سپرده شد.