مرگ "آلساندرو مانتسوني" شاعر و نويسنده ايتاليايي (1873م)

آلسانْدرو مانْتْسوني، شاعر و نويسنده شهير ايتاليايى در هفدهم دسامبر 1785م در ميلان ايتاليا به دنيا آمد. وي تحصيلات خود را نزد پدران روحاني انجام داد اما به زودي آن را رها كرد و به سرودن شعر پرداخت. با اين حال در جواني به ايمان دوره كودكي بازگشت و آثارش از اين تغيير و تحول عميقْ نشانه‏هاي بسيار يافت. اين تحول در درون او چنان عميق گشت كه همه وجودش را فرا گرفت و به او زندگي كاملي را القا كرد. مانتسوني در 27 سالگي سروده‏هاي مقدس را سرود كه شهرت بسيار يافت. وي در سال 1819م كتاب ملاحظاتي درباره اخلاق كاتوليكي را منتشر نمود و سپس با پشتكار فراوان به مطالعه متون مذهبي و آثار نويسندگان بزرگ علوم الهي قرن هفدهم و هجدهم پرداخت. مانتسوني نمايش‏نامه‏هايى نيز انتشار داد و تراژدي‏هاي او با به دست آوردن شهرت فراوان، نبوغ نويسنده را در خلق آثار نمايشي به اثبات رساند. تراژدي‏هاي مانتسوني، بيشتر از شعر تغزلي سرچشمه دارد تا هنر نمايشي و زيبايى آن را بيشتر مي‏توان در خواندن دريافت تا در نمايش. مانتسوني در سال‏هاي دهه 1820م رمان نامزدها را انتشار داد كه اين اثر، موفقيت فراواني به دست آورد و مقامي ارجمند و والا در ادبيات ايتاليا يافت. اين رمان به همه زبان‏هاي اروپايى ترجمه شد و مدت هشتاد سال همچنانْ به صورت شاه‏كار باقي ماند. يكي ديگر از آثار مهم مانتسوني، نامه‏ها است كه شامل آثار وسيعي است كه هفتاد سال زندگي مانتسوني را در برمي‏گيرد و حاوي مطالبي بسيار سودمند درباره زندگي خصوصي و زندگي معنوي و انديشه‏هاي اوست. قدرت مانتسوني در متشكل ساختن ادراك و شعور ملي بسيار عظيم بود. وي قصد داشت كه به هر حركتي، چه در زندگي سياسي و چه در زندگي اجتماعي معني كاملي بخشد. آلساندرو مانتسوني سرانجام در بيست و ششم مارس 1873م در هشتاد و هشت سالگي درگذشت. به مناسبت مرگ او، در ايتاليا عزاي ملي اعلام شد كه رهبري آن با خانواده سلطنتي بود و در نمايندگان حدود صد شهر در مراسم تشييع جنازه او شركت كردند.