امضاي قرارداد "ژنو" در مورد عدم تعرض به مجروحين و اسيران جنگ (1864م)

پس از پيشنهاد شخصي به نام هنري دونان مبني بر اين كه خدمت به رنجوران و زخمي‏هاي نظامي، فعاليتي بي‏طرف محسوب شود، انجمن خيريه ژنو، از اين پيشنهاد استقبال كرد. در نتيجه يك كنفرانس بين‏المللي با شركت نمايندگان 16 كشور آسيايى، افريقايى، امريكايى و اروپايى در ژنو تشكيل يافت و موافقتنامه سال 1864م براي بهبود وضع مجروحان نظامي ميادين جنگي تدوين يافت. اين قرارداد كه نمايندگان 12 دولت از كشورهاي شركت‏كننده آن را در 22 اوت 1864م امضا كردند، شامل اين موارد بود: بي‏طرف شمردن متصديان خدمات پزشكي نيروهاي مسلح، رفتار انساني با زخمي‏ها و بي‏طرفي غير نظامياني كه داوطلبانه به كمك زخمي‏هاي جنگ مي‏شتابند. هم‏چنين علامتي بين‏المللي به منظور مشخص ساختن اعضا و وسايلي كه در اين راه به كار مي‏روند پيش‏بيني شده بود. اين قرارداد زمينه پيدايش سازمان صليب سرخ جهاني گرديد.