امضاي قرارداد "لوكارنو" درباره تثبيت مرزهاي آلمان (1925م)

پس از جنگ جهاني اول، فرانسه كه با امضاي معاهده وِرْسايْ با تصرف مناطقي از آلمان به كناره‏هاي رودخانه راين در آلمان دسترسي پيدا كرده بود از باز پس گرفتن اين نواحي توسط آلمان وحشت داشت و مي‏خواست به نحوي الحاق اين اراضي به فرانسه را تضمين كند. پس از آن در پنجم اكتبر 1925م نمايندگان فرانسه، انگلستان، آلمان، ايتاليا، بلژيك، لهستان و چكسلواكي در لوكارنو در آلمان گرد آمدند تا درباره تثبيت مرزهاي خود و نيز غيرنظامي شدن منطقه راين گفتگو كنند. در اين كنفرانس يك رشته توافق‏ها بين دولت‏هاي شركت‏كننده به عمل آمد و اين موافقت‏نامه‏ها در نهايتْ در اول دسامبر 1925م به امضا رسيد. به موجب اين پيمان، مرزهاي فرانسه - آلمان و بلژيك - آلمان تثبيت شد و سرزمين راين در آلمان كه با بلژيك و لوكزامبورگ هم مرز است، غيرنظامي اعلام گرديد. بر اساس اين پيمان، آلمان ميثاق‏هاي داوري و حكميت با فرانسه، بلژيك، لهستان و چكسلواكي را امضا كرد. هم‏چنين پيمان‏هاي تضمين متقابل ميان فرانسه - لهستان و فرانسه - چكسلواكي امضا شد. اين پيمان‏ها براي رؤساي اين كشورها كه همگي خواستار همكاري بين‏المللي بودند، پيروزي مهمي محسوب مي‏گرديد. پيمان‏هاي لوكارنْو، در نهايت در پي اشغال سرزمين راين از سوي آلمان در مارس 1936م، نقض شد و ساير امضاكنندگان نيز تنها به ارسال اعتراض رسمي براي هيتلر قناعت كردند و اقدام جدي به عمل نياوردند.