به گزارش خبرنگار اجتماعي فارس به نقل از پايگاه خبري هلث دي نيوز آمريكا، محققان آمريكايي همسترهايي را در معرض نور كم در هنگام شب قرار دادند و تغييرات ايجاد شده در رفتار و عملكرد مغز آنها را ثبت كردند.

اين تغييرات مشابه علائم افسردگي در افراد افسرده بود. آنها گفتند در 50 سال گذشته، تماس با نور مصنوعي در شب نشان داده است كه خطر ابتلا به افسردگي به خصوص در زناني كه بيشتر مستعد آن هستند، بيشتر است.

تراسي بدروسيان سرپرست گروه محققان گفت: نتايج تحقيقات روي همسترها مشابه آن چيزي است كه در مورد افسردگي انسانها مي‌دانيم.

اگر چه تماس با نوركم در شب خطر ابتلا به سرطان سينه و اضافه وزن را افزايش مي‌دهد اما رابطه آن با اختلالات اخلاقي به ندرت شناخته شده است.

همسترهايي كه در اين آزمايش مورد استفاده قرارگرفتند به مدت 4 هفته در معرض نور كم كه متناسب با نور كم صفحه تلويزيون در يك اتاق تاريك بود قرار گرفتند و نتايج آن با يك گروه كنترل كه در معرض چرخه معمولي نور در شب قرار داشتند مقايسه شد.

سپس گروه آزمايشگاهي را قبل از آزمايش به يك چرخه معمولي نور به مدت يك، 2 يا 4 هفته باز گرداندند.

نتايج نشان داد كه آنها فعاليت كمتري از خود نشان مي‌دهند و در مقايسه با زمان معمول علاقه كمتري به نوشيدن آب قند دارند كه اين علامتها هر دو با علائم افسردگي در افراد قابل قياس هستند.

اين تشابه در مورد ساختار بيولوژيكي هم صدق مي‌كرد.

محققان به اين نتيجه رسيدند كه تغييرات هيپوتالاموس- قسمتي از مغز- در آنها مانند تغييراتي است كه در مغز افراد افسرده صورت مي‌گيرد.

علاوه بر اين مشخص شد كه همسترهايي كه در معرض نوركم شب قرار داشتند بيشتر پروتئيني با نام عامل بافت مردگي تومور(TNF) توليد مي‌كردند.

اين پروتئين يك فرستنده شيميايي است كه وقتي دچار آسيب ديدگي يا عفونت مي‌شويم در بدن جاري مي‌شود تا آسيب را برطرف كند.

يكي از محققان با نام راندينلسون گفت: يك رابطه قوي بين آماس مزمن و افسردگي يافت شد. (سينوزيت (Sinusitis) آماس حاد يا مزمن لايه? مخاطي در يك يا چند حفره اطراف بيني است).

دانشمندان متوجه شدند كه ممانعت از تاثيرTNF توسط دارو علائم افسردگي در همسترها را از بين برد اما روي برخي از نشانگرهاي موجود در ساختار مغز تاثيري نداشت.

به عنوان مثال همسترهايي كه در معرض نور كم شب قرار داشتند هنوز داراي تراكم بسيار كمي از خارهاي دندريتي- ايجاد ضايعات مو مانند روي سلولهاي مغزي كه براي رساندن پيام شيميايي از يك سلول به سلول ديگر مورد استفاده قرار مي گيرند، بودند.

محققان گفتند: علائم كلي افسردگي برگشت پذير بود. همسترهايي كه به چرخه معمولي روشنايي در شب برگشتند هم سطح TNF و هم تراكم خارهاي دندريتيشان بعد از حدود دو هفته به حالت معمولي درآمد.

دِندريت‌ها يا دارينه‌ها زائده‌هاي رشته مانندي هستند كه به جسم سلولي ياخته‌هاي عصبي (نورون‌ها)، متصل هستند. دارينه‌ها نقشِ آورنده پيام‌هاي صادر شده از ياخته حسي مجاور يا ياخته‌هاي عصبي رده بالاتر به درون ياخته را به عهده دارند. اين پيام‌هاي عصبي، به صورت سيگنال‌هاي الكتريكي در طول دارينه‌ها حركت مي‌كنند.

بدروسيان گفت: خبر خوب اين است كه افرادي كه دير وقت پشت تلويزيون يا مانيتور مي‌نشينند، مي‌توانند با برگشت به چرخه معمولي روشنايي در شب و كاهش تماس با نور مصنوعي در شب اين تاثيرات مضر را از بين ببرند.

انتهاي پيام/