از منظر قرآن، تاريخ يکي از منابع شناخت و تفکر انسان هاست و تحولات بشري، براساس سلسله اي از سنت ها و ضوابط صورت مي پذيرد. قرآن کريم براي يافتن اين سنت ها، انسان را به تفکر فراخوانده و منابع تفکر را نيز ارائه داده است. از اين رو در آيات بسياري، مردم را به تدبّر در زندگي همنوعان خود در دوران هاي گذشته دعوت کرده و نکته هاي سودمند و ظريفي را مطرح ساخته و آنگاه افرادي را که صلاحيت دارند تا اسوه و الگوي چنين ملّتي باشند، معرّفي نموده است. اسوه ها، انسان هاي بزرگ و برگزيده اي هستند که نه تنها خطا بلکه فکر خطا نيز در خيالشان راه ندارد و اولين گام در بهره گيري از هدايت آنان، آن است که اسوه ها را شناخته، از روش و فکر آنها آگاه شده، آنگاه مشي آنها را سرلوحه گفتار و کردار خويش سازيم. متني را که پيش رو داريد، مروري بر زندگي پر بار خاتم انبيا و پاره تنش حضرت زهرا و اولاد گرامي اش ائمه هدي (ع) مي باشد که شمه اي از تلاش ها و مبارزات و استقامت هاي آن بزرگواران را در راه استقرار مکتب حيات بخش اسلام تبيين مي کند.