در اين نوشتار برآنيم تا موضوع دوم را شفاف و به اثبات رسانيم، که اين تفاوتها به جريانهاي مهم اجتماعي زمان امامان بازگشت دارد، نه به ويژگيهاي روحي آنان. اين گونه نيست که امامان يکي اهل مبارزه و ستيز و ديگري اهل سازش باشند. اين گونه شناخت از انديشه و رفتار امامان شناخت خرافهاي است. شناخت صحيح اين است که آنان درتمام فضايل محوري يکسان ميباشند، چه تفاوتهايي نيز در فضيلتها داشته باشند.