شناخت مشخصات فيزيكي كارت هوشمند
كارت هوشمند كارت استانداري مي‌باشد كه يك ميكرو پروسسور در درون آن جاي گرفته است كه قابليت مديريت داده‌ها و ذخيره آنها در حافظه‌هاي موقت و دائم را دارد. اين كارتها مانند يك كامپيوتر قابليت اجراي برنامه، ذخيره و مديريت داده‌ها و پردازش بر روي داده‌هاي ورودي و خروجي را دارد اين نوع كارت مي‌تواند از نوع چند كاربري يا بدون تماس باشد. هر كارت يك شماره سريال منحصر به فرد ناحية حفاظت شده و رمزي دارد كه دستكاري هر قسمت از آن را غير ممكن مي‌سازد. رايج‌ترين آنها كارتهاي PVC، PC ( پلي كربنات)، ABS مي‌باشند. استقامت، دوام، تحمل در مقابل شرايط نوري، مواد نفتي و گازوئيل متفاوت مي‌باشند. تعداد لايه‌هاي كارت حداقل چهار لايه بنظر مي‌رسد.
چنانچه كارت از ميكرو پروسسور برخوردار نباشد و فقط داراي تراشة حافظه باشد به آن اصطلاحاً كارت حافظه‌اي مي‌گويند منطق دستيابي به حافظة كارت طوري است كه به راحتي نتوان به اطلاعات آن دسترسي پيدا كرد. از ديگر مشخصه‌هاي كارت بين‌المللي نهايت بار خواندن و مثلاً صد هزار بار نوشتن مي‌باشد.
مهمترين پارامتر كارت قيمت آن مي‌باشد كه ارتباط مستقيم با حافظة آن دارد. بنظر مي‌رسد كارت با حافظه 4 يا 8 كيلو بايت كمتر از يك دلار باشد.
شناخت مشخصات فيزيكي كارت خوان
كارت خوانهاي داخلي: مانند فلاپي درآيو مستقيماً به كامپيوتر شخصي وصل و داخل بدنه كامپيوتر جايگزين مي‌شوند.
كارت خوانهاي خارجي: به يكي از پورت‌هاي پشت كامپيوتر از طريق كابل متصل مي‌شوند. در صورتيكه از نظر فيزيكي تشخيص داده شود كه بدنه كامپيوتر مي‌بايست از كارت خوان فاصله داشته باشد. از اين نوع كارت خوان استفاده ميشود.
كارت خوان مستقل روميزي: ضمن قابليت اتصال به كامپيوتر بطور مستقل نيز عمل كرده و در نهايت با مودم از طريق خط تلفن اطلاعات را به مركز ارسال مي‌نمايد. از اين نوع كارت خوان مي‌توان براي تريمنالها استفاده نمود.
كارت خوانهاي مستقل دستي: در صورتيكه نياز به حمل‌ونقل و جابجايي كارت خوانهاي مستقل باشد از اين نوع كارت خوان استفاده ميشود. مثلاً مأموران نيروي انتظامي.
پارامتر مهم در انتخاب اين نوع دستگاهها متوسط زمان خواندن و نوشتن بر روي كارت مي‌باشد.
دستگاههاي چاپ كارت
مسؤوليت صدور كارت بهتر است به يكي از شركتهاي خصوصي يا اتحاديه يا انجمن صنفي واگذار گردد. يكي از مسايل مهم در چاپ كارت، عكس راننده مي‌باشد كه مي‌تواند بصورت SCAN و يا دريافت تصوير از صورت راننده از طريق دوربين بصورت حضوري انجام گيرد. در هر يك از دو شكل فوق نياز به تجهيزات خاص خواهد بود. چاپگرهاي خاص كه عملاً به ريبون‌هاي خاص نيز نياز خواهند داشت. همچنين نرم افزار خاص براي نصب بر روي كامپيوتر مورد نياز است كه تماماً بر عهده شركت طرف قرارداد خواهد بود.
هدف اصلي استفاده از كارت هوشمند جهت نگهداري اطلاعات ثابت راننده و ناوگان و اطلاعات متغير سفر مي‌باشد و احتمالاً جايگزيني آن با دفترچه كار.
دو استراتژي به كارت در مديريت زمان مطرح است. اول اجراي موازي پروژه ناوگان و رانندگان و پروژه كارت هوشمند است و نتيجه آن صدور كارت هوشمند در اولين مرحلة اجراي سيستم ناوگان و رانندگان خواهد بود. دوم اجراي پروژه كارت هوشمند پس از سپري شدن يك دوره كامل از حيات سيستمهاي ناوگان و رانندگان مثلاً يكسال بعد.
نياز به همكاري با دفاتر حمل‌ونقل كالا، مسافر، ايمني، و ترافيك و برنامه‌ريزي مي‌باشد نياز به تبليغات گسترده جهت زمينه‌سازي فرهنگي استفاده از كارت در جامعة رانندگان و مالكين ناوگان مي‌باشد.
نزديكتر شدن به عملكرد نيروي انتظامي در مورد كار مشابه آنان بر روي دفترچه ساعت زني. اماكن مورد استفاده از كارت هوشمند عبارتند از: مراكز سازماني در سطح كشور، پاسگاه‌ها، پايانه‌ها، شركتهاي حمل‌ونقلي.
مشخصات آخرين سفر ( در حد سه سفر) در حافظة كارت ثبت شود. كارت حداقل داراي چهار كيلو بايت حافظه باشد.
مشخصات سفر يا راننده يا ناوگان در پاسگاه‌ها كنترل شود.
از طريق كليد موجود بر روي كارت بتوان به شبكه و بانك اطلاعاتي دسترسي پيدا كرد. در هنگام صدور بارنامه يا صورت وضعيت اولاً اعتبار كنترل شود، ثانياً بيشتر اطلاعات ثابت راننده و ناوگان از طريق كارت در دسترس قرار نگرفته است عمل صدور بارنامه يا صورت وضعيت منعكس شود.
از كد ملي راننده مي‌توان به عنوان كليد كارت هوشمند رانندگان استفاده كرد. كليدهاي ديگري نيز قابل طرح مي‌باشند مثلاً شماره دفترچه كار يا شمارة‌گواهينامه رانندگي
با توجه به اينكه از دفترچه كارت فقط براي گرفتن بار از شركت حمل‌ونقلي يا كنترل در پليس راه استفاده ميشود و بندرت از صفحات مربوط به سفر آن استفاده ميشود. به راحتي مي‌توان از كارت هوشمند استفاده جايگزيني نمود.
اقلام اطلاعاتي كه لازم است روي كارت راننده منعكس شوند عبارتند از:
عكس، نام، نام خانوادگي، شماره ملي، شمارة‌دفترچه كارت، تاريخ انتقضاء اعتبار كارت مي‌باشد.
اقلام اطلاعاتي كه لازم است روي كارت ناوگان منعكس شوندعبارتند از: مشخصات پلاك وسيله نقليه، نوع وسيله، ظرفيت وسيله، تاريخ انقضاء اعتبار.
اقلام اطلاعاتي ثابت راننده عبارتند از: نام، نام خانوادگي، شماره شناسنامه، نام پدر، محل صدور شناسنامه،تاريخ تولد، شمارة گواهينامه، تاريخ صدور گواهينامه، شماره دفترچة كارت، كد ملي، گروه خون، كد بهداشت سلامت.
اقلام اطلاعاتي ثابت ناوگان عبارتند از: شماره پلاك، سريال پلاك، كد محل شماره گذاري پلاك، نوع وسيله سال ساخت، ظرفيت، شماره ناوگان.
اقلام اطلاعاتي راننده و ناوگان عبارتند از: مبدأ، مقصد، نام كالا، تناژ يا تعداد مسافر، تاريخ آغاز حركت، تاريخ پايان حركت، نام شركت، شمارة بارنامه يا صورت وضعيت.
پاسخ سوال2: لطفا چگونگي و راهكارهاي آموزش به متوليان حمل ونقل جاده اي به منظور كاهش تصادفات جاده اي را شرح دهيد.
1- هدف آموزش
2- اصول آموزش
3- دوره زماني آموزش
4- مخاطبين آموزش
5- مفاد آموزش
اهداف آموزش:
1- ارتقاي دانش و معلومات تخصصي در زمينه سوانح و تصادفات
2- شناخت قوانين آيين‌نامه‌هاي حمل‌ونقل
3- شناخت اصول ايمين رانندگي
4- افزايش دانش عابرين پياده در زمينه نحوه عبور و مرور
5- يادآموري عواقب و پي آمدهاي تصادفات
6- افزايش اعتقاد به قوانين و آيين‌نامه‌هاي راهنمايي و رانندگي
7- ايجاد انگيزه جهت رعايت قوانين و مقررات
8- ارتقاي فرهنگ عبور و مرور
اصول و استراتژي آموزش:
1- هماهنگي
هماهنگي بين مطالب، مفاهيم و روشهاي آموزشي از نكات مهم و قابل توجهي است كه بايد در نظر گرفته شود.
2- مداومت
تداوم مسائل آموزشي در خصوص ايمني و پرهيز از تصميمات موقتي در موثر واقع شدن برنامه‌ها بسيار با اهميت است.
3- جامعيت
كلان نگري و جامع‌نگري در اصول و تصميمات اتخاذي بايد مورد توجه قرار گيرد.
دوره زماني آموزش:
1- آموزش كوتاه مدت
2- آموزش ميان مدت
3- آموزش بلند مدت
آموزشهاي كوتاه مدت:
1- آموزش و تبليغات از طريق صدا و سيما با پخش برنامه‌هاي آموزشي فيلمها سريالها كارتونها و تيزرهاي تبليغاتي
2- آموزش از طريق مطبوعات و مجلات
3- چاپ و تكثير و توزيع انواع پوسترهاي تبليغاتي
4- برگزاري انواع مسابقه‌ها در زمينه آموزش ايمني عبور و مرور
5- چاپ كتاب و اموزشي براي كودكان و نوجوانان
6- برگزاري سمينارها و دوره‌هاي كوتاه مدت آموزشي
آموزش ميان مدت:
1- برگزاري دوره‌هاي آموزشي براي پليس
2- آموزش از طريق اتحاديه‌ها و شركتهاي حمل‌ونقلي
3- آموزش براي مديران اتحاديه‌ها و شركتها حمل‌ونقلي
4- آموزش براي دريافت گواهينامه
5- آموزش براي تمديد گواهينامه و دوره بازآموزي براي متخلفين
6- آموزش كمكهاي اوليه از طريق زسانه‌ها براي عموم
7- آموزش در پايانه‌ها
8- آموزش پيش دبستاني در مهد كودكها
آموزش بلند مدت:
1- آموزش در مدارس
2- آموزش د رمراكز آموزش عالي براي تربيت متخصصين ايمني ترافيك، كارشناسان مستقل ايمني ترافيك، متخصصين اورژانس تصادفات
3- آموزش در مراكز آموزش عالي براي پليس
4- آموزش كارشناسان حقوقي تصادفات
5- آموزش در مراكز آموزش عالي براي تربيت متخصصين ايمني ترافيك
6- آموزش كمكهاي اوليه از طرف وزارت بهداشت و هلال احمر براي پرسنل پايگاههاي امداد رساني بين راهي
مخاطبين آموزش:
1- مديران و تصميم‌گيرندگان امور حمل‌ونقل و ترافيك
2- كارشناسان حمل‌ونقل و ترافيك
3- پليس
4- مربيان آموزشي و مربيان آموزشگاههاي رانندگي
5- رانندگان حرفه‌اي
6- رانندگان غير حرفه‌اي
7- عموم مردم (كودكان- نوجوانان- جوانان- بزرگسالان- كهنسالان)
مفاد آموزشي:
1- قوانين و مقررات و آيين نامه‌هاي راهنمايي و رانندگي
2- اصول ايمني رانندگي
3- اصول ايمني تردد عابرين در معابر
4- مسئوليت حقوقي راننده
5- مجازاتهاي جزايي رانندگان
6- كمكهاي اوليه
7- اصول فني وسيله نقليه
8- مهندسي ترافيك و آموزشهاي تخصصي براي مديران و كارشناسان حمل‌ونقل
9- استفاده از تجهيزات و تكنولوژي پيشرفته
10- تصميم‌گيري در زمان تصادف
11- اصول رانندگي در شرايط روشنائي متفاوت: آفتاب شديد، گرگ و ميش، روشنايي با چراغ محور، تاريك
اصلاح سيستم آموزش و آزمون رانندگان:
1- بازنگري اصلاح سيستم اعطاي گواهينامه
سيستمهاي اعطاي گواهينامه در اكثر موارد مربوط به سالهاي گذشته بوده و با شرايط امروزي سازگاري مناسبي ندارد بنابراين بازنگري و اصلاح سيستم و به روز كردن آن امري ضروري است.
2- بازنگري و اصلاح آموزش متقاضيان دريافت گواهينامه
به نظر مي‌رسد آموزشهاي لازم براي دريافت گواهينامه در حال حاضر خيلي جدي گرفته نشده بطوريكه بعضاً ديده ميشود افرادي كه گواهينامه دريافت نموده‌اند نسبت به تمامي قوانين و مقررات راهنمايي و رانندگي اشراف كامل ندارد.
3- ارائه انواع گواهينامه با توجه به كاربري وسايل نقليه
صدور انواع گواهينامه با توجه به خصوصيات و ويژگيهاي خاص هر وسيله نقليه سواري،كاميون، ماشين‌آلات خاص و ... همچنين كنترل انواع گواهينامه استفاده كنندگان از وسايل نقليه متعدد امري ضروري است.
نقش آموزش به متوليان حمل‌ونقل
1- پليس راه: اموزش كوتاه مدت و دراز مدت براي نيروهاي پليس راه جهت اينكه يكي از با اهميت‌ترين متوليان حمل‌ونقل كنترل شرايط ترافيكي و رفتار رانندگان مي‌باشند مي‌تواند بسيار مؤثر باشد. نحوة برخورد نيروهاي پليس راه با رانندگان، نحوة برخوردهاي مناسب با شرايط و موقعيتهاي كاري متفاوت از قبيل تصادفات، سوانح و تخلفات انجام شده از مواردي هستند كه با آموزشهاي مناسب به آنها مي‌توانند هر چه بهتر عملي شوند.
2-ادارات كل راه و ترابري و راهداران: ادارات كل راه و ترابري استانها و نيروها و پرسنل راهداري كه همواره متولي شرايط مناسب راه مي‌باشند به جهت اينكه نحوة‌عملكرد و كارايي آنها مي‌تواند مستقيماً بر روي جريان مناسب ترافيك و كاهش تصادفات تأثير داشته باشد، حائز اهميت مي‌باشد. آموزشهاي مربوط به عمليات راهداري كه در ارتباط با مسائل ايمني جاده مي‌باشند نيز مي‌تواند بر نحوة مناسب عملكرد راهداران و ايجاد شرايط مناسبي براي راه كه در پي آن كاهش تصادفات خواهد بود ايجاد نمايند.
3-سازمان حمل‌ونقل و پايانه‌هاي كشور: سازمان حمل‌ونقل و پايانه‌هاي كشور با توجه به سياستهاي اتخاذي و برنامه‌ريزيهايي كه در اين زمينه مي‌توانند داشته باشند، در سطح كلان مي‌توانند بر كنترل و كاهش تصادفات جاده‌اي مؤثر واقع شوند لذا آموزشهاي لازم براي تبيين اين سياستها ونحوة برنامه‌ريزيها براي افراد مسؤول و اجرايي در اين سيستم بسيار تأثير گذار خواهد بود.
4-ادارات متولي طراحي و ساخت شبكه‌هاي جاده‌اي: در ساخت پروژه‌هاي راهسازي و ايجاد شبكه‌هاي ارتباطي جديدي در نظر گرفتن مباحث ايمني كه باعث ايجاد مسيري امن براي رانندگان خواهد شد موجب كاهش تصادفات جاده‌اي ميگردد كه در اين حالت نقش آموزشهاي لازم براي اين متوليان حائز اهميت خواهد بود.
5-مهندسين مشاور و پيمانكاران بخش خصوصي: مهندسين مشاور و پيمانكاران بخش خصوصي كه در زمينة‌طراحي و اجراي پروژه‌هاي راهسازي فعاليت دارند به دليل اينكه اين بخشها در قدمهاي ابتدايي ساخت جاده فعال مي‌باشند لذا مطلع بودن و آگاهي اين متوليان با توجه به اينكه از عوامل اجرايي پروژه مي‌باشند بسيار با اهميت خواهد بود.
6-رانندگان كاميونها و اتوبوسهاي بين شهري: رانندگان كاميونها و اتوبوسهاي بين شهري در ارتباط مستقيم با جاده و تصادفات هستند. هر چقدر آگاهي و اطلاعات اين افراد در اين خصوص كامل‌تر باشد ايشان نحوة عملكرد مناسب‌تري خواهند داشت و طبيعتاً نحوة رفتار و عملكرد آنها تأثير مستقيم بر جلوگيري از تصادفات خواهد داشت.
پاسخ سؤال 3: براي كاهش پديدة خوردگي بتن در سواحل جنوبي كشور چه روشهايي پيشنهاد ميگردد؟روشهاي مختلفي براي كاهش پديده خوردگي وجوددارد كه اصولاً مبتني بر محافظت ميلگرد از خوردگي است . بعضي ازاين روشها سبب جلوگيري از نفوذ كلرايد به بتن و عدم واكنش ميلگرد ميگردد . ساير روشهاي باعث كاهش جريان هوا و رطوبت به داخل بتن و درنتيجه آهسته كردن فرايند خوردگي ميشود .
اقداماتي از قبيل استفاده از بتن با كيفيت خوب ، نسبت آب به سيمان پايين و پوشش كافي روي ميلگرد تقريباً روش استاندارد شده‌اي است. در خيلي حالتها استفاده از بتن پوششي توپر با اسلامپ كم (مانند استفاده از دوده سيليسي ) و يا استفاده از پوششهاي بتني پليمري بمنظور جلوگيري از نفوذ يون كلرايد به بتن توصيه ميشود . روشهاي ديگري نيز وجود دارد كه هنوز در شور معمول نخست . مانند استفاده از پوسته‌هاي عايق زننده بتن ، استفاده از بازدارنده‌ها ( Inhibitors) ، استفاده از ميلگردهاي با پوشش اپوكسي و روشهاي الكتروشيمي(مانند حفاظت كاتوديك) .
پاسخ سؤال4: راهكارهاي اجرايي جهت احداث جاده در مناطق باتلاقي– نمكزار چيست و طرح اقتصادي آن چگونه است؟
طرح و اجراي راه در مناطق سست و باتلاقي از مسائل پيچيده مهندسي است و مستلزم مطالعه و بررسي دقيق و كامل منطقه مي باشد. هنگام تعيين مسير راه بايد حتي الامكان سعي گردد كه مسير راه از زمينهاي سست و باتلاقي نگذرد زيرا عبور مسير راه از اينگونه مناطق بسيار پرهزينه و وقت گير است. تصميم به عبور از مناطق سست و باتلاقي تنها در موارديكه ملاحظات فني واقتصادي آن را توجيه نمايد قابل پذيرش مي باشد.
روشهاي مختلفي براي راهسازي در مناطق سست و باتلاقي وجود دارد. از جمله، روش انفجار، روش سربار، روش زهكش هاي قائم ماسه اي، استفاده از پارچه گونه ها، روش كاهش وزن، روش قراردادن راه برروي شمع، استفاده از مواد تثبيت كننده و.... كه برحسب مورد مي توان بكار گرفته شود.
در اين زمينه مطالعه منابع زير توصيه مي شود:
1) ارايه طرح اجرايي راه در زمينهاي باتلاقي خليج فارس، دانشگاه علم و صنعت ايران، دانشكده عمران
2) طرح و جراي راه در مناطق سست و باتلاقي، مجله جاده شماره 16
3) ساختمان راه در باتلاق و خاكهاي سست، مهندسين مشاور ايران ساحل
4) مجله عمران شريف، شماره 26
5) جاده سازي در مناطق باتلاقي، دانشگاه شهيد چمران، اداره كل راه كربلا
در ارتباط با مناطق نمكزار نيز راه حلهاي مختلفي براي مقابله و كنترل اينگونه خاكها مورد استفاده قرار مي گيرد. در زمانهاي قديم هرگاه ناگزير از احداث راه بر روي خاكهاي نمكي بودند، خاكريزي به ارتفاع 70 تا 80 سانتيمتر از خرده سنگ و يا خرده آجر ايجاد مي كردند و بدين ترتيب تا حدي از مشكلات مقاومتي و رطوبتي اين نوع خاكها دوري مي جستند. بايد توجه داشت وجود خاكهاي نمكي در پروژه-هاي راهسازي سبب بروز مشكلاتي از جمله افت شديد مقاومت در برخورد با رطوبت و آسيب به روسازي راه مي شود. با توجه به مشكلات ذكر شده بايد تا حدامكان از نفوذ نمكها به مسير راهسازي جلوگيري بعمل آيد و اگر در مسير به مناطق نمكي شديد برخورديم يا بايد از خاك جايگزين استفاده شود و يا آنها را دور بزنيم. به عنوان مثال در پروژه راه شهداد – نهبندان (در استان كرمان) قسمت عمده اي از مسير با توده هاي عظيم نمكي مواجه بود كه دورزدن اين محدوده و عدم ورود به آن به عنوان راه حل اقتصادي انتخاب گرديد. در صورت اجتناب ناپذير بودن استفاده از اين نوع خاكها در پروژه راهسازي ميزان مجاز نمكها با استفاده از جدول شماره 1 كنترل مي گردد. همچنين در صورت بالابودن سطح ايستابي بايد ارتفاع خاكريز( اگر خاكريزي بستر راه شامل خاكهاي نمكي باشد) به ميزاني كه در جدول 2 آمده است، بالاتر از سطح ايستابي اجرا گردد.
جدول (1) اثر نوع و ميزان نمكها بركفايت مصالح راهسازي
شدت نمكي بودن خاك | ميزان متوسط نمكها در يك متر فوقاني خاك (%) | امكان استفاده در راهسازي |
نمكهاي كلرايد و كلرايد همراه با سولفات | نمكهاي سولفات و كربنات | استفاده در بستر راه | استفاده در زيراساس بصورت تثبيت شده |
كم | 1-3/0 | 5/0-3/0 | مناسب | مناسب |
متوسط | 5-1 | 2-5/0 | مناسب | مناسب در شرايط خاص |
زياد | 8-5 | 5-2 | مناسب در شرايط خاص | نامناسب |
بيش از حد | 8 | 5 | نامناسب | نامناسب |
جدول (2) حداقل تراز خاكريز نسبت به سطح ايستابي در خاكهاي نمكي
نوع خاك | حداقل تراز بستر راه بالاتر از سطح آب (متر) |
خاك نمكي ضعيف | خاك نمكي شديد |
ماسهها و لومهاي درشت دانه ماسهاي | 5/0 | 7/0 |
ماسههاي لاي داري و لوم ماسهاي | 9/0 | 1/1 |
لومها و رسها | 4/1 | 6/1 |
لومهاي ماسهاي لايدار و لومهاي لاي | 6/1 | 9/1 |
همچنين براساس نشريه 101 سازمان مديريت و برنامه ريزي شور، كليه خاكهاي نمكي و مصالح داراي مواد آلي در شمار مصالح نامناسب براي منابع قرضه مي باشند و توصيه مي شود خاكهايي كه ميزان مواد آلي آنها مطابق آشتو T267 از ده درصد تجاوز كند نبايد مصرف شوند همچنين خاكهاي نمكي و گچي كه ميزان نمك كلريدسديم و يا گچ محلول در آب آنها به ترتيب بيش از 5 و 10 درصد وزني باشد قابل مصرف نيستند.
سوال5- جايگاه مديريت روسازي در شور در حال حاضر كجاست و چه كسي متولي آن است؟
تدوين چارچوب سيستم مديريت روسازي راه در قالب پروژه اي تحقيقاتي در پژوهشكده حمل و نقل وزارت راه و ترابري در حال انجام مي باشد. مجري اصلي اين پروژه دانشگاه صنعتي اميركبير مي باشد و در گروه كاري آن اساتيد دانشگاههاي شريف، علم و صنعت و تربيت مدرس حضور دارند. پيش بيني مي شود اين پروژه تا اواخر شهريور ماه سال جاري (1384) به پايان برسد.
اهداف اين پروژه به شرح ذيل مي باشد:
1) تعيين مؤلفه هاي اطلاعاتي مورد نياز سيستم مديريت روسازي به تفكيك براي آزاد راهها، بزرگراهها، راههاي اصلي، راههاي فرعي و راههاي روستايي
2) تعيين معيارهاي قطعه بندي پايگاههاي اطلاعاتي مورد نياز براي هر يك از شبكه راهها
3) امكان سنجي استفاده از تجهيزات پيشرفته براي ارزيابي هر يك از شبكه راهها
4) تدوين چارچوب سيستم مديريت روسازي برحسب هر دسته از شبكه راهها
در اين ارتباط كميته اي تحت عنوان كميته راهبردي فناوري سيستم مديريت روسازي در معاونت آموزش، تحقيقات و فناوري وزارت راه و ترابري تشكيل شده كه با تشكيل جلسات هفتگي به ارائه راهبرد ( در جهت اجراي اين سيستم) مي پردازد. در اين كميته نمايندگاني از سازمان راهداري، مهندسين مشاور، وزارت شور و شهرداري و مجري پروژه تدوين چارچوب سيستم مديريت روسازي حضور دارند.
از طرفي مقدمات جمع آوري اطلاعات چند آزاد راه جهت سيستم مديريت روسازي راه فراهم شده كه پيش بيني مي شود بخش جمع آوري اطلاعات مذكور براي اين چند آزاد راه تا پايان سال جاري (سال 1384) انجام پذيرد.
سوال6- تعريف شناسنامه تكنولوژي چيست؟
مديريت تكنولوژي شامل فعاليت‌هاي مختلفي مانند پيش‌بيني، ارزيابي، انتقال و توسعه تكنولوژي است. هر كدام از اين فعاليت‌ها نيازمند اطلاعات اوليه و نظام‌يافته‌اي هستند كه بايستي در يك فرآيند سيستمي و هدفمند جمع‌آوري و استفاده شوند. يكي از ابزارهاي مهم براي جمع‌آوري اين اطلاعات، شناسنامه تكنولوژي است.
شناسنامه تكنولوژي ابزاري است كه به‌صورت نظام‌يافته، اطلاعات لازم براي مديريت تكنولوژي را فراهم مي‌كند و امكان اولويت‌بندي و تصميم‌گيري در مورد تكنولوژي‌هاي مختلف را فراهم مي‌كند. شناسنامه تكنولوژي مي‌تواند به عنوان ابزاري كه اطلاعات كلي و اوليه هر تكنولوژي را در خود جاي داده است و با اين اطلاعات اوليه شرايط لازم براي مقايسه و شناخت كلان نسبت به تكنولوژي‌ها را فراهم مي‌كند، استفاده ميشود. به هرحال، شناخت تكنولوژي و اطلاعات مرتبط با آن، اولين گام در مديريت، هدايت و توسعه فعاليت‌هاي تكنولوژيكي مي‌باشد. براي هدفمندكردن فعاليت‌هاي توسعه تكنولوژي و هدايت آنها در جهت تأمين اهداف بلندمدت، لازم است كه در يك ساختار نظام‌يافته به جمع‌آوري اطلاعات لازم پرداخته و از اين اطلاعات در ساختار سياستگذاري و تصميم‌گيري‌هاي خود استفاده كنيم.
با توجه به نياز و هدف ما، از شناسنامه تكنولوژي استفاده‌هاي مختلفي مي‌توان به عمل آورد. برخي از شناسنامه‌ها صرفا جهت مقايسه و بررسي چند تكنولوژي و انتخاب ميان آنها استفاده مي‌شوند كه ممكن است اين شناسنامه‌ها از يك صفحه تجاوز نكنند. ولي برخي از شناسنامه‌ها براي انجام تصميم‌گيري‌هاي كليدي نيازمند اطلاعات جامع‌تري هستند، از اينرو بسياري از ابعاد و اطلاعات موردنياز براي مديريت تكنولوژي در آنها ديده ميشود.
اگر بخواهيم كه شناسنامه تكنولوژي علاوه بر اطلاعات اوليه مربوط به تكنولوژي، اين امكان را براي ما فراهم كند كه به ارزيابي و انتخاب تكنولوژي‌هاي كليدي نيز بپردازيم، بايستي اطلاعات و ورودي‌هاي مهمتري را در آن ايجاد كنيم. معمولا، مي‌توان از شناسنامه تكنولوژي براي موارد زير در حوزه مديريت تكنولوژي استفاده كرد:
- شناخت جامع و كلان نسبت به تكنولوژي
- شناسايي تأمين‌كنندگان تكنولوژي و اطلاعات مرتبط با آنها
- ايجاد اطلاعات لازم براي ارزيابي سطح توانمندي‌هاي تكنولوژي
- ايجاد اطلاعات لازم براي ارزيابي نقاط قوت و ضعف تكنولوژي
- ايجاد اطلاعات لازم براي پيش‌بيني تحولات تكنولوژي و دوره عمر آن
- ايجاد اطلاعات لازم براي تصميم‌گيري درباره نحوه انتقال يا توسعه تكنولوژي
- ايجاد اطلاعات لازم براي ارزيابي اثرات بكارگيري يا انتقال تكنولوژي
- ايجاد اطلاعات و شاخص‌هاي لازم براي ارزيابي و انتخاب تكنولوژي‌هاي كليدي
سوال7- در تدوين شناسنامه تكنولوژي حمل ونقل چه اطلاعاتي وارد مي شود؟
برخي از مهمترين ورودي هاي شناسنامه تكنولوژي، عبارتند از:
محتوي و مشخصات تكنولوژي
وضعيت تأمين‌كنندگان تكنولوژي
روند تحولات و دوره عمر تكنولوژي
اهداف استراتژيك تكنولوژي
هزينه‌ها و پتانسيل‌هاي مالي تكنولوژي
ارزيابي سطح تكنولوژي و قابليت‌هاي دريافت‌كننده تكنولوژي
پتانسيل‌هاي پياده‌سازي تكنولوژي
شناسايي نياز‌هاي مشتريان/ ذينفعان
شناسايي اثرات مثبت و منفي و ميزان اثربخشي تكنولوژي
هر كدام از اين ورودي‌ها داراي تعاريف و اطلاعات خاص خود هستند كه با شناسايي اين اطلاعات و تعاريف مي‌توان حوزه هاي كاربرد هر يك را تشخيص داده و لزوم يا عدم لزوم آن در شناسنامه تكنولوژي موردنظر براي خود را درك نمود.
منابع:
دانش ما ( www.daneshema.com )
http://www.mlm.ir
http://barghebahonar.blogfa.com
شبكه ITIN بهار 84 /خ