چکيده مقاله: آيا DVD- Ram مربوط به نمي شناسيد؟
ما در اين مقاله در مورد تمام فرمت هاي قابل نوشتنCD ها، DVD ها و ديسک هاي HD که در دسترس هستند، صحبت خواهيم کرد. تقريباً تمام پي سي ها داراي يک درايو نوري هستند که از قابليت نوشتن يا burning داده ها بر روي ديسک؛ چه CD باشد يا DVD برخوردار هستند. اما به واسطه وجود واژه هاي فني گيج کننده و فرمت هاي متعدد، نوشتن بر روي ديسک مطلبي است که مي تواند حتي باعث وحشت کاربران پيشرفته کامپيوتر شود. در نتيجه اين امر، بسياري از افراد، از خير قابليت هاي کامل درايو نوري خود مي گذرند و از آنها فقط براي انجام کارهايي مثل نصب برنامه هاي کاربردي و گوش کردن به سي دي هاي صوتي استفاده مي کنند. هرچند شما مي توانيد با کمک اين مقاله، جان تازه اي به درايو نوري خود بدميد و زماني که با فرمت هاي گوناگون آشنا شديد و توانستيد از بروز اشتباهات و خطاها جلوگيري کنيد از اين که نوشتن بر روي ديسک ها تا چه حد ساده است، شگفت زده خواهيد شد. ما همچنين به شما نشان خواهيم داد که وقتي قصد خريدن ديسک هاي خالي را داريد بايد به دنبال چه چيزهايي باشيد و چگونه مي توانيد اطمينان پيدا کنيد که اين ديسک ها با درايو نوري شما کار مي کنند يا نه.

انواع ديسک ها
 

در حال حاضر سه نوع ديسک وجود دارد: ديسک فشرده يا (CD(Compact)(Disc), Blu-ray(BD و Digital Versatile Disc يا DVD. اگر شما يک نرم افزار که بر روي ديسک عرصه مي شود را بخريد، به احتمال زياد اين ديسک از نوع CD-Rom است. Rom به معناي read only memory با حافظه خواندني است و بدين معنا است که نمي توانيد چيزي بر روي ديسک بنويسيد و آن ديسک فقط قابل خواندن است. اگر مي خواهيد داده ها را بر روي يک CD بنويسيد، به يک CD-R يا CD- Rw نياز داريد که اولي فقط يک بار قابل نوشتن است در حالي که دومي مي تواند پاک شود و چندين بار بر روي آن نوشته شود. RW به معناي Rewriteable يا قابل نوشتن است. اغلب درايوهاي CD/DVD مي توانند هم بر روي CD-R و هم بر روي ديسک هاي CD-RW بنويسند.
اگرچه CD ها براي مجموعه هاي کوچک عکس و موسيقي مناسب هستند فقط مي توانند 700 مگابايت داده را بر روي خود ذخيره کنند در نتيجه براي فايل هاي بزرگي مثل فايل هاي ويديويي که فطرتاً حجيم هستند مناسب نخواهند بود. اين، جايي است که DVD ها وارد ميدان مي شوند. DVD Rom هاي تک لايه يا Single layer مي توانند تا 7/4 گيگابايت (4700 مگابايت) داده را در خود ذخيره کنند؛ اما درست مثل CD-Rom ها فقط مي توانند خوانده شوند و نمي توان چيزي بر روي آنها نوشت. نسخه هاي Dual layer مي توانند 8.5 گيگابايت داده را بر روي خود ذخيره نمايند.
وقتي موضوع DVD هاي قابل نوشتن به ميان مي آيد بحث ما کمي پيچيده تر مي شود. زيرا در اين حوزه دو فرمت رقيب يعني DVD+R و DVD-R وجود دارد (ما به شما نشان خواهيم داد که چگونه مي توانيد نوع ديسکي که درايو شما مي تواند بخواند يا بر روي آن بنويسد را مشخص کنيد). نسخه هاي R+ و R- فقط يک بار قابل نوشتن هستند اما DVD+RW و DVD-R قابل نوشتن نيز که در دسترس هستند، نمونه هاي دو لايه يا Double Layer محسوب مي شوند.

سايز
 

قطر CD هاي استاندارد برابر 12 سانتي متر است اما نمونه هاي 8 سانتي متري آنها نيز وجود دارد که با عنوان Mini CD و Mini DVD شناخته مي شوند. اين نوع ديسک ها که براي کا در کمکوردهاي DVD طراحي شده اند درست به همان شکل ديسک هاي عادي عمل مي کنند.
تقريباً تمام درايوهاي DVD قادر هستند آن ها را بخوانند اما به واسطه سايز آنها، از ظرفيت هاي کم تري برخوردار هستند. ديسک هاي DVD تک لايه 8 سانتي متري مي توانند 1.4 گيگابايت بر روي خود ذخيره کنند اما نمونه هاي دو لايه اين ديسک ها قادر هستند تا 2.6 گيگا بايت داده را ذخيره نمايند.
يکي ديگر از نمونه هاي اين نوع ديسک ها DVD- Ram هستند. اکثر DVD هاي قابل نوشتن از قابليت نوشتن تا 1000 بار برخوردار هستند که اين براي اغلب کاربران کافي است. هرچند مي توان DVD- Ram ها را به شکلي ساخت که تا 100000 بار بر روي آن نوشته شود. به نظر نمي رسد که شما از اين نوع ديسک ها که براي مصارف خاصي
مثل آرشيو کردن اطلاعات و داده ها توليد مي شوند و در ضمن قيمت زيادي هم دارند. در درايو نوري خود استفاده کنيد.
جديدترين فرمت ديسک، Blu- ray است. اين نوع ديسک که مي تواند تا 50 گيگابايت داده را براي خود ذخيره کند براي توزيع ويديوهاي با کيفيت بسيار بالا مورد استفاده قرار مي گيرد. مثل CD و DVD ديسک هاي Blu-ray نيز به شکل فقط خواندني يا BD- ROM، يک بار قابل نوشتن يا BD-R و قابل نوشتن مجدد با BD- RE عرضه مي شوند.
به طور کلي، نوع ديسکي که شما انتخاب مي کنيد به مقدار داده اي که مي خواهيد بر روي آن ذخيره کنيد، اين که قصد داشته باشيد بعداً فايل ها را بر روي آن بنويسيد و اين که بعداً مي خواهيد چه استفاده اي از آن بکنيد بستگي دارد. به عنوان مثال اگر بخواهيد ديسک هاي ويديويي و فيلم را براي استفاده بر روي يک پخش کننده DVD به کار ببريد، از نوع فرمتي که پخش کننده تان پشتيباني مي کنند آگاهي پيدا کنيد. به عنوان مثال برخي از پخش کننده ها فقط از DVD+R پشتيباني مي کنند و DVD-R ها را پخش نمي نمايند.

سازگاري
 

حال که مطالبي در مورد فرمت هاي مختلف فرا گرفتيد، آگاهي از اين نکته که درايو نوري شما از چه نوع ديسکي پشتيباني و با آن کار مي کند نيز مهم است و اين موضوع به سازنده و مدل درايو شما بستگي دارد. اکثر درايوهاي مدرن مي توانند بر روي تمام انواع CD و DVD بنويسند و اطلاعات آنها را بخوانند اما درايوهايي نيز هستند که فقط با DVD+R يا DVD-R کار مي کنند.
يک روش سريع براي اين که بفهميد درايو شما از کدام فرمت ها پشتيباني مي کند اين است که دستورالعمل راهنماي آن را بخوانيد و يا به وب سايت سازنده آن مراجعه کنيد. در غير اين صورت مي توانيد از يک يوتيليتي به نام DVD Identifier استفاده کنيد. وقتي آن را نصب کرديد برنامه را اجرا کنيد و درايو خود را از منوي کشويي قسمت فوقاني آن انتخاب کنيد. DVD Identifier سپس يک جعبه سبزرنگ را در کنار فرمت هايي که درايو شما قادر به نوشتن بر روي آن است قرار مي دهد. اين برنامه همچنين مي تواند ديسکي را که در حال حاضر در درايو قرار دارد تشخيص دهد و حداکثر سرعت نوشتن بر روي آن را مشخص کند.

تصميم گيري هاي زمان خريد
 

هنگام خريد CD ها يا DVD ها، قيمت آنها به نوع ديسک و تعدادي که مي خريد بستگي دارد؛ اگر آنها را به تعداد زياد بخريد قيمت کمتري براي هريک پرداخت خواهيد کرد. شما مي توانيد با خريد يک بسته چندتايي (spindle)، قيمت را باز هم کاهش دهيد. برخلاف ديسک هايي که در بسته بندي هاي پلاستيکي عرضه مي شوند، در يک spindle تعداد زيادي ديسک بر روي هم قرار گرفته اند. عيب اين نوع ديسک ها در اين است که بايد آنها را به طور جداگانه داخل بسته قرار دهيد يا با دقت زيادي آنها را در جايي نگهداري کنيد.
قبل از اينکه به دنبال خريد ارزان ترين ديسک هايي که مي توانيد تهيه کنيد باشيد، به خاطر داشته باشيد که «هرچقدر پول بدهيد همان قدر آش مي خوريد.» ديسک هاي ارزان قيمت مي توانند منجر به بروز خطا در داده ها شوند و ممکن است بعد از گذشت چند سال غير قابل استفاده شوند. اگر مي خواهيد از داده هاي مهم خود نسخه پشتيبان تهيه کنيد، ديسک هاي مارک داري مثل TDK، Memorex، Kodak، Imation, Sony و Verbatim همگي از کيفيت خوبي برخوردار هستند.
ديسک ها داري يک سرعت مشخص هستند که حداکثر سرعتي را که مي توان بر روي آنها نوشت نشان مي دهد (به عنوان مثال 52X يا 8X) هر 1X نشان دهنده سرعت نوشتن 150 کيلو بايت در ثانيه است. بنابراين به عنوان مثال يک DVD-R 8X (هشت سرعته)، با سرعت 1200 کيلو بايت در ثانيه، قابليت نوشتن و ثبت داده ها را دارد، اين بدان معنا است که نوشتن يک فايل 100 مگابايتي بر روي اين DVD، به 120 ثانيه زمان نياز دارد. اگر درايوCD/DVD شما با حداکثر سرعتش کار نمي کند نگران نباشيد زيرا آنها معمولاً با سرعتي کم تر از سرعت حداکثر بر روي ديسک ها مي نويسند. هرچند نوشتن بر روي ديسک ها با سرعت بيش تر از حداکثر توصيه نمي شود زيرا ممکن است باعث بروز خطا در داده ها شود.

Ripping
 

درايو شما علاوه بر قابليت نوشتن داده ها بر روي ديسک مي تواند کارهاي ديگري نيز انجام دهد. مثلاً داده ها را از يک ديسک بيرون بکشد و آنها را به شکل يک فايل بر روي پي سي شما ذخيره کنند. اين کار که Ripping نام دارد. فرآيند پرطرف داري است که بر روي CD هاي صوتي انجام مي شود و به شما اجازه مي دهد يک کپي از موسيقي مور علاقه خود را بر روي پي سي يا پخش کننده هاي سيار گوش کنيد. محبوب ترين فرمت صوتي MP3 است که داده ها را بدون از دست رفتن کيفيت اصلي آنها فشرده مي کند.
ويدئو نيز به همين ترتيب مي تواند از يک DVD استخراج و Rip شود و با استفاده از فرمت هايي نظير MP4 فشرده گردد. انواع مختلفي از فرمت MP4 وجود دارد که Divx محبوب ترين آنها است.
همين فشرده گي و کوچک شدن است که باعث محبوبيت ripping ديسک هاي ويدئويي و صوتي شده است. فايل هاي مختلف صوتي و ويدئويي مي توانند در فضاي نسبتاً کوچکي از ديسک ذخيره شوند که اين موضوع براي ابزار سيار و پخش کننده هاي رسانه بسيار عالي است.
منبع:بزرگراه رايانه 127