گران نبودن الزاماً به معناي ارزان بودن نيست. در طراحي و خريد يک پي سي، اين جمله بدان معناست که شما نمي توانيد هنگام ساخت PC خود، در پول تان صرفه جويي کنيد؛ خصوصاً اگر بخواهيد يک PC با بودجه محدود و مشخص داشته باشيد.
در واقع، تطبيق قيمت يک سيستم تجاري و رايج با يک سيستم خانگي که از اجزاء و قطعاتي با کيفيت بالا بهره مي گيرد کار ساده اي است. البته به جاي اين کار، شما مي توانيد با خريد ارزان ترين قطعات موجود در بازار و اندکي صرفه جويي در پول خود يک کامپيوتر ارزان قيمت بسازيد اما ما چنين کاري را توصيه نمي کنيم. ما فکر مي کنيم دلايل خوبي براي ساخت سيستم هايي که گران نيستند وجود دارد اما هيچ دليلي براي ساخت سيستم هاي ارزان وجود ندارد.
تعريف ما از سيستمي که گران نيست، سيستمي است که با کم ترين مبلغ ممکن به حداکثر کارآيي دست پيدا مي کند، داراي قطعات خوب و مناسب، کارآيي قابل قبول و قابليت اطمينان زياد است. يک PC که با چنين رويکردي ساخته مي شود از قطعاتي با کيفيت خوب استفاده مي کند اما اين قطعات از نظر کارآيي، در طيف سطح پايين قرار مي گيرند. اين قطعات ممکن است حتي به دو نسل قبل متعلق باشند. اين لزوماً چيز بدي نيست: PCها و قطعات سخت افزاري پارسال به اندازه قطعاتي که 12ماه قبل عرضه شدند، خوب هستند و اگر اصراري به استفاده از آخرين وجديدترين قطعات نداريد مي توانيد پول بسيار زيادي صرفه جويي کنيد.
در مسير جست وجو براي يافتن قيمت هاي پايين، ما هيچ شکي براي خريد قطعاتي که ديگر عرضه نمي شوند به خود راه نمي دهيم. انجام چنين کاري چند عيب کوچک دارد. محصولاتي که ديگر عرضه نمي شوند معمولاً هميشه داراي همان گارانتي و ضمانت کاملي هستند که وقتي به عنوان جديدترين و بهترين محصولات موجود در بازار عرضه مي شدند، از آن برخوردار بودند. خريدهاي منطقي و فکر شده مي تواند 50 دلار يا بيش تر از هزينه کلي سيستمي با بودجه محدود کم کند و زماني که تمام بودجه شما براي ساخت يک PC چند صد دلار است، اين نکته اي نيست که به راحتي بتوان ازآن صرف نظر کرد.
در اين مقاله، ما يک PC کامل و عالي را با بودجه اي محدود طراحي مي کنيم و سپس آن را مونتاژ مي نمائيم.

مشخص نمودن الزامات عملياتي
 

ما کارمان را با بررسي و فکر کردن در مورد نيازمندي هاي خود براي يک PC با بودجه محدود آغاز مي کنيم، در اين جا ليستي از نيازهاي عملياتي و کاربردي را ارائه مي کنيم:

قابليت اطمينان
 

قابليت اطمينان يا اطمينان پذيري براي يک PC با بودجه محدود، درست مثل هر کامپيوتر ديگري بسيار اهميت دارد. اگرچه بودجه محدود ما ممکن است ما را مجبور به اندکي مصالحه در اطمينان پذيري کند (مثلاً استفاده از يک منبع تغذيه کم ظرفيت ) ما در زمان انتخاب قطعات، قابليت اطمينان را کماکان به عنوان يکي از مهمترين عوامل در محاسبات خود در نظرمي گيريم. زماني که مجبور به انتخاب باشيم؛ درست مثل موقعيتي که در اين جا با آن روبرو هستيم، بين کارآيي، ظرفيت يا امکانات در مقابل اطمينان پذيري، هميشه اطمينان پذيري را ترجيح خواهيم داد.

کارآيي کافي
 

براي اين که يک PC با بودجه محدود براي ما سودمند باشد، بايد به اندازه کافي خوب کار کند.PCهاي ارزان قيمت اغلب درست در همان روزي که عرضه مي شوند، محکوم به فنا هستند. اغلب چنين سيستم هايي داراي پردازنده هاي کُند، حافظه ناکافي، ديسک هاي سخت کوچک و کارت هاي ويدئويي بسيار ضعيفي هستند. بديهي است که چنين سيستمي به هيچ وجه قابل قبول نيست. در PC ما که قرار است با بودجه محدودي ساخته شود ما به دنبال سيستمي که از نظر کارآيي شبيه PCهايي که 18ماه قبل توليد شده اند، هستيم. اين بدان معنا است که ما به پردازنده اي در کلاس +GHz2.5 (يا پردازنده اي که اندکي از يک مدل دو هسته اي کُندتر باشد)، حداقل 2 گيگابايت حافظه، يک ديسک سخت ‎RPM 7200 با ظرفيت قابل قبول و يک کارت ويدئويي مجتمع سريع يا يک آداپتور ويدئويي مجزا که قيمت آن زياد نباشد، نياز داريم.

تجهيزات جانبي قابل استفاده
 

PCهاي ارزان قيمت، هميشه تجهيزات جانبي ناچيز و ضعيفي دارند. يک سيستم ارزان قيمت تيپيکال، معمولاً با يک ماوس 2دلاري، يک صفحه کليد 3دلاري، يک جفت اسپيکر 3دلاري، يک درايو دي وي دي 20 دلاري، و يک مانيتور 75 دلاري عرضه مي شود که هيچ يک از اين ها به درد هيچ کاري به جز اين که آن ها را در سطل زباله بيندازيد، نمي خورند. ما نمي توانيم خيلي بهتر از اين ها عمل کنيم، حتي در چارچوب بودجه محدودمان.
ما بايد 5 دلار بيش تر در اين جا و 20 دلار بيش تر در جاي ديگر خرج کنيم اما نتيجه کارمان در اختيار گرفتن مجموعه اي از تجهيزات جانبي قابل استفاده خواهد بود که تا پايان عمر سيستم دوام خواهند داشت.

سطح نويز
 

در سيستمي با بودجه محدود، جاي کمي براي استفاده از قطعات کم سر و صدا وجود دارد اما اين بدان معنا نيست که يک PC با بودجه محدود، الزاماً بايد سر و صداي زيادي توليد کند. ما کم سر و صداترين قطعات موجود در دامنه محدودي که در اختيار داريم را انتخاب خواهيم کرد. قابليت اطمينان و قيمت را به عنوان بالاترين ارجحيت خود برمي گزينيم اما سطح نويز اندک را نيز در نظر مي گيريم. به عنوان مثال، ممکن است دو درايو از نظر قيمت شبيه هم باشند، اما يکي از آن ها دو برابر ديگري سر و صدا داشته باشد.
همين موضوع در مورد ساير قطعات، نظير کيس ها و منبع تغذيه نيز مصداق دارد. با انتخاب دقيق و هوشمندانه ما مي توانيم يک PC با بودجه محدود بسازيم که بسيار کم سر و صداتر از سيستمي باشد که با بودجه اي مشابه ساخته شده اما سر و صداي بيش تري ايجاد مي کند.

معيارهاي طرح ريزي براي سخت افزار
 

الزامات عملياتي مشخص شد، قدم بعدي ايجاد معيارهاي طراحي سخت افزار يک PC با بودجه محدود است. در اين جا بايد ارجحيت هاي نسبي در نظر گرفته شده براي PC خود را مشخص کنيم که البته اين ارجحيت ها در شرايط مختلف، متفاوت است. همان گونه که مشاهده مي کنيد اين سيستمي است که همه چيز آن به خوبي بالانس شده است. قيمت و قابليت اطمينان، بالاترين ارجحيت هاي ما هستند و هر چيز ديگري در درجه دوم اهميت قرار مي گيرد.

قيمت
 

گوريل900 پونديِ سيستمي با بودجه کم به شمار مي رود. هزينه اي که ما براي چنين سيستمي در نظر گرفتيم 350 دلار، به جز تجهيزات جانبي و نرم افزار (مجموعاً 500 دلار به همراه صفحه کليد، ماوس، اسپيکرها و مانيتور) بود و ما به شدت سعي خواهيم کرد، همين محدوديت را حفظ کنيم و پاي مان را فراتر نگذاريم. اين، همان بودجه اي است که ما در ويرايش هاي قبلي نيز از آن استفاده کرده بوديم اما اين بار با اين مقدار پول به امکانات کامپيوتري بسيار بيش تري دست پيدا خواهيم کرد.
با يک بودجه 350 دلاري، ما قصد داريم حداکثر 50 درصد را که به طور مساوي تقسيم مي شود براي تهيه مادربرد، پردازنده و حافظه، 25 درصد براي کيس و منبع تغذيه و 25 درصد بقيه را براي درايوهاي نوري و ديسک سخت هزينه کنيم.

قابليت اطمينان
 

قابليت اطمينان به اندازه قيمت اهميت دارد. يک سيستم غير قابل اعتماد، هيچ ارزشي ندارد. براي رسيدن به اين قابليت اعتماد و اطمينان پذيري، ما از قطعاتي با مارک هاي مشهور استفاده خواهيم کرد.

سايز
 

سايز مهم نيست بنابراين به آن نمي پردازيم. بهترين کيس براي اهداف ما يک يونيت mid-tower معمولي است.

سطح نويز
 

ما يک سيستم بي سر و صدا دوست داريم اما براي اين که نويز را کاهش دهيم نمي توانيم پول اضافه خرج کنيم. بنابراين ما هر کاري مي کنيم تا کم سر و صداترين قطعاتي را که گران قيمت هم نباشند انتخاب کنيم.

قابليت توسعه
 

قابليت توسعه مهم نيست. اگر ما بخواهيم چنين سيستمي را ارتقاء دهيم، به جاي اضافه کردن قطعات جديد به آن، مسلماً قطعات را تعويض خواهيم کرد.

کارآيي پردازنده
 

کارآيي پردازنده براي PC ما اهميتي بينابيني دارد، هم براي اطمينان از کارآيي مناسب و هم براي اين که مطمئن شويم سيستم ما بدون نياز به ارتقاي پردازنده، قادر باشد نسخه هاي جديد نرم افزارها را اجرا کند.
ما حقيقتاً دوست داريم از يک پردازنده چهار هسته اي در اين سيستم استفاده کنيم اما بديهي است که با بودجه محدود ما، جايي براي اين ولخرجي ها وجود ندارد. ما فقط مي توانيم 60 دلار براي پردازنده هزينه کنيم که اين مبلغ ما را به پردازنده هاي تک يا دو هسته اي اينتل يا AMD محدود مي کند.

کارآيي ويدئو
 

کيفيت ويدئوي دو بعدي براي سيستم ما مهم است زيرا مشخص کننده کيفيت و شفافيت تصوير در مرورگرها، مجموعه هاي آفيس و برنامه هاي مشابهي که سيستم اجرا مي کند، خواهد بود .سيستمي با بودجه کم، با هدف انجام بازي هاي سنگين ساخته نمي شود؛ بنابراين کارآيي ويدئوي سه بعدي در اين سيستم ها، امري نسبتاً نامربوط است.
اما کماکان دوست داريم براي اين که بتوانيم هر از چندگاهي به جديدترين بازي هاي سه بعدي بپردازيم، توان ويدئويي لازم را در اختيار داشته باشيد بنابراين مادربردي که يک چيپ ويدئويي مجتمع سريع، مثل Nvidia GeForce 8200 داشته باشد را انتخاب مي کنيم. فقط براي اين که گزينه هاي پيش روي خود را باز نگه داريم، اطمينان پيدا مي کنيم که مادربرد ما يک شکاف ويدئويي PCI Express x16 هم داشته باشد.
بدين ترتيب، چنان چه بعد از گذشت چند سال به يک کارت ويدئويي سريع تر نياز پيدا کنيم مي توانيم يک آداپتور ويدئويي PCI-E‏50 دلاري را که به اندازه سريع ترين کارت هاي ويدئويي موجود در بازار سريع است، نصب کنيم.

کارآيي /ظرفيت ديسک
 

کارآيي و ظرفيت ديسک براي چنين سيستم هايي اهميتي متوسط دارند. يک ديسک سخت کُند به شکل قابل توجهي مي تواند کارآيي سيستم را کاهش دهد. خوشبختانه، درايوهاي سريع تري که به شکل معقولي از ظرفيت هاي مناسبي هم برخوردار هستند، با قيمتي متناسب در بازار وجود دارد.
به جاي صرف 30دلار براي خريد يک ديسک کم ظرفيت و کُند، ما بين 15 تا 20 دلار بيش تر براي تهيه يک درايو ‎7200RPM با ظرفيت متوسط هزينه خواهيم کرد.

خريد قطعات
 

وقتي معيارهاي لازم را مشخص کرديم، کار انتخاب بهترين قطعات براي PC خود را آغاز مي کنيم. بخش هاي زير، قطعات انتخابي ما و دلايل انتخاب آن ها را تشريح مي کند.

کيس و منبع تغذيه:
 

(Antec NSK-4482 Mid-Tower Case (http://www.antec.com
صرف اندک مبلغي بيش تر، براي کيس و منبع تغذيه براي يک PC با بودجه کم، کار ساده اي است. وقتي ما NewEgg را براي کيس هايي که به همراه منبع تغذيه عرضه مي شوند، جست و جو کرديم، بيش از 100محصول با قيمت 50 دلار يا کم تر پيدا کرديم. البته ما از هيچيک از آن ها استفاده نخواهيم کرد. کيس هاي ارزان قيمت، به اندازه کافي بد هستند: قطعات به خوبي در آن ها جاي نمي گيرند و پر از لبه هاي تيزي هستند که کار با آن ها را دشوار مي کند. اما منبع تغذيه ارزان قيمت از اين هم بدتر است. حتي يک PC که با بودجه محدود ساخته مي شود هم به يک منبع تغذيه عالي نياز دارد، اگرچه يک يونيت ولتاژ پائين، چيزي در دامنه 350وات کافي خواهد بود. متاسفانه طي چند سال اخير قيمت يک کيس و منبع تغذيه مناسب، احتمالاً به دليل بحران اقتصادي و سقوط ارزش دلار آمريکا در برابر ساير ارزها به شکل قابل توجهي افزايش پيدا کرده است. چند سال قبل مدل هاي مناسب براي يک PC با بودجه محدود بين 65 تا 75 دلار فروخته مي شدند. امروزه همين کيس ها با قيمتي بين 90 تا 100 به فروش مي رود که اين امر باعث بالا رفتن بودجه مورد نياز ما براي ساخت PC مي شود.
در اين دامنه قيمت، ما فکر مي کنيم NSK-4482 بهترين گزينه خواهد بود. اين، کيسي بسيار جذاب و قابل توجه و منبع تغذيه EarthWatts 380 آن فوق العاده قابل قبول است. ساير کيس هاي مناسب در اين قيمت، ThermalTake Element T و Antec NSK-3480
هستند.

پردازنده و خنک کننده پردازنده:
 

(AMD Athlon II X2 240 (http://www.amd.com
طبيعي است که ما يک پردازنده 3 يا 4 هسته اي را ترجيح مي دهيم اما تنها با 60 دلاري که به خريد پردازنده اختصاص داده ايم، گزينه هاي ما به پردازنده هاي تک يا دو هسته اي Value محدود مي شود. اينتل پردازنده هاي متعددي را در اين دامنه قيمت عرضه مي کند اما AMD در مقايسه با اينتل مدل هاي بيش تر ارائه مي کند.
در زماني که ما پردازنده اين سيستم را تهيه کرديم، پردازنده AMD Athlon II X2 240 Regor dual-core بهترين پردازنده اي بود که مي شد با اين پول خريد. اين پردازنده که براساس فرآيند 45 نانومتري ساخته شده با دو هسته که در سرعت GHz2.8 کار مي کنند و حداکثر مصرف انرژي آن 65 وات است براي سيستم ما پردازنده ايده آل محسوب مي شد.
البته زماني که شما پردازنده 60 دلاري خود را سفارش دهيد، مسلماً مدل سريع تري هم وجود خواهد داشت اما حتي همين پردازنده 60 دلاري نيز از نظر کارآيي، انتخاب مناسبي محسوب مي شود.
ما مي توانستيم به جاي اين پردازنده 60 دلاري، يک پردازنده Regor 240 پنجاه و سه دلاري تهيه کنيم؛ اما اين پردازنده يک مدل OEM بود نه يک مدل retail-boxed. اين 7 دلار اضافي يک گارانتي 3 ساله (به جاي گارانتي 30روزه مدل OEM) و يک خنک کننده نسبتاً بي سر و صدا براي ما به ارمغان آورد. با در نظر گرفتن اين امتيازات، به جاي خريد يک مدل OEM بهتراست هميشه يک مدل retail-boxed تهيه کنيد.

مادربرد:
 

(ASRock K10N78M-PRO (http://www.asrock.com
Regor 240، يک پردازنده سوکت AM3 است؛ بنابراين اولين گزينه براي انتخاب يک مادربرد در دامنه قيمت 60 دلار، سازگاري آن با سوکت AM3 بود که يا مي توانست يک مدل هيبريد سوکت AM2+AM3 يا يک مدل صرفاً AM3 باشد. (يک مادربرد هيبريد مي تواند هم از پردازنده هاي سوکت +AM2 و هم AM3 استفاده کند اما يک مادربرد AM3 فقط مي تواند از پردازنده سوکت AM3 استفاده نمايد). توجه داشته باشيد که سازگاري سوکت، تنها يکي از مسائلي است که بايد در اين زمينه در نظر بگيريم. و صرف اين که يک مادربرد مي تواند از پردازنده سوکت AM3 پشتيباني کند، لزوماً به معناي پشتيباني آن از پردازنده AM3 که شما مي خواهيد استفاده کنيد، نيست.
ما ترجيح مي داديم از يک مادربرد GIGABYTE يا ASUS که هر دو مادربردهاي سوکت AM3 را در اين دامنه قيمت عرضه مي کنند، استفاده کنيم، متاسفانه، مادربردهاي Budgetي که توليد کنندگان برتر عرضه مي کنند امکانات محدودي دارند. به عنوان مثال ممکن است يه جاي شبکه سازي (1000BaseT (1.000Mb/s, or gigabit فقط (100BaseT (100megabit/secondرا فراهم کنند و ويدئوي مجتمع شده با آن ها، متعلق به چندين نسل قبل باشد. بنابراين ما به جست و جوي يک مادربرد مناسب که توسط ASRock، يک توليدکننده رده دومي مادربرد که به ساخت مادربردهاي سطح بالا مشهور شده است، پرداختيم. ما چندين کانديد در دامنه قيمت 55 تا 65 دلار پيدا کرديم.
با محدود کردن بيش تر جست و جوها، ما به دنبال ويدئوي مجتمع در کلاس Nvidia GeForce 8200 يا ATI RADEON HD 3200 که قادر باشد کيفيت دو بعدي مناسبي را فراهم کند و توان لازم براي بازي هاي سه بعدي نه چندان جدي و سنگين را داشته باشد، گشتيم. (بردهايي که با RADEON HD 4200 عرضه مي شوند چند دلاري بيش تر قيمت دارند و ممکن است فکر کنيد توان بيش تري از بردهاي مجهز به GeForce 8200/RADEON 3200 دارند؛ اما اين طور نيست. قدم واقعي بعدي از بردهاي مجهز به ‎8200/3200، حرکت به سمت بردهايي با RADEON HD 3300 و آن هايي که در زماني که ما مادربرد خود را خريديم، با قيمت حدود 85 دلار فروخته مي شدند). ما همچنين به دنبال اسلات PCI Express بوديم تا چنان چه قصد ارتقاي سيستم را داشتيم با مشکلي مواجه نشويم.
ما حافظه DDR3 را به خاطر سرعت بيش تر آن ترجيح مي دهيم؛ اما سرعت کلي سيستم با حافظه DDR2 بسيار شبيه DDR3 است. در زماني که ما قطعات اين سيستم را سفارش داديم. ماژول هاي حافظه DDR2 و DDR3 با ظرفيت مشابه حدوداً با قيمت هاي مشابهي عرضه مي شدند اما مادربردهاي DDR3 کماکان 15دلار بيش تر از مادربردهاي DDR2 به فروش مي رفتند بنابراين ما به اين نتيجه رسيديم که مادربرد DDR2 گزينه بهتري است.
در بين مادربردهايي که با نيازمندي هاي ما سازگار بودند و با قيمت 60 دلار به فروش مي رفتند، بهترين گزينه ASRock K10N78M-Pro بود. اگرچه اين مادربرد فاقد چند ويژگي نسبتاً مهم بود اما دقيقاً با مشخصاتي که ما به دنبال آن بوديم، تطبيق داشت: ويدئوي مجتمع NVIDIA GeForce‎‎‏8200‏ با پشتيباني از DX10 (گرافيک لازم براي بازي)، يک شکاف PCI Express x16 براي ارتقاي کارت ويدئو، چهار درگاه SATA3.0 Gb/s (با همراه پشتيباني از RAID 0/1/5/10)، صداي5.1، يک آداپتور شبکه 1000BaseTمجتمع، شش درگاه USB 2.0 و خيلي چيزهاي ديگر. با قيمتي در حدود 60 دلار، ASRock K 10N78M-Pro، بهترين گزينه موجود براي سيستم ما به شمار مي رفت.
قدم نهايي، بررسي سازگار مادربرد با پردازنده انتخابي شما است. ما به صفحه وب ASRock K10N78M-Pro مراجعه کرديم و ليست سازگاري پردازنده ها را بررسي نموديم، وقتي متوجه شديم پردازنده 240 Regor retail-boxed ما (مدل ADX240OCGQBOX) در ليست پردازنده هاي سازگار وجود ندارد، لحظات بدي را سپري کرديم، بنابراين صفحه وب AMD را براي ADX240OCGQBOX باز کرديم ومتوجه شديم که نسخه OEM آن محصول يک کد محصول کاملاً متفاوت يعني ADX240OCK23GQ دارد. کد آن محصول در ليست سازگاري وجود داشت. از آن جايي که نسخه هاي OEM و retail-boxed پردازنده، در واقع شبيه هم هستند ما مي توانستيم که Regor240 با مادربرد K10N78M-Pro سازگار خواهد بود. علاوه بر اين، ليست سازگاري به ما مي گفت Regor240 با تمام نسخه هاي بايوس سازگار است؛ بنابراين ما مي دانستيم مجبور نيستيم ار بايوس قديمي تري که پردازنده ما را بوت نمي کند، استفاده کنيم.

حافظه
 

(Crucial CT2KIT12864AA667 2 GB kit(1GB X 2
سيستم بودجه محدود ما به يک پردازنده تک هسته اي و 512 مگابايت رم مجهز بود. اگرچه اين مقدار حافظه براي کار با لينوکس و Windows XP کافي به نظر مي رسيد، براي کار با ويندوز ويستا، در لب مرز قرار داشت. ويندوز 7حداقل به اندازه ويندوز ويستا به منابع نياز دارد و شما براي هر هسته به 1 گيگابايت که مجموعاً معادل 2 گيگابايت حافظه خواهد شد نياز داريد. تازه فرض ما براين است که شما از نسخه 32 بيتي ويندوز 7 استفاده مي کنيد. اگر قصد داريد نسخه 64 بيتي را اجرا کنيد، بايد مقدار حافظه را دو برابر کنيد
وقتي ما قطعات سيستم خود را سفارش داديم، متوجه شديم که 60 دلار بودجه اي که به حافظه اختصاص داده بوديم براي خريد 2 گيگابايت حافظه، چه دو 1DIMMگيگابايتي يا به صورت يکDIMM ‎‏2 گيگابايتي کفايت مي کند. ما ترجيح مي داديم 4 گيگابايت حافظه نصب کنيم؛ اما با قيمت حدود 95 دلار، خريد يک جفت 2DIMM گيگابايتي، بودجه محدود ما را به حد بسيار زيادي افزايش مي داد. ما قصد داشتيم سيستم عامل لينوکس را که با 2 گيگابايت حافظه، بسيار عالي کار مي کند، اجرا کنيم؛ اما اگر مي خواستيم ويندوز 7 را بر روي سيستم اجرا کنيم پرداخت 40 دلار اضافي براي خريد 4 گيگابايت حافظه براي مان بسيار دشوار بود که مشکل ديگري را براي مان آشکار کرد.
مادربرد ASRock k10N78M-Pro از حافظه dual-channel پشتيباني مي کند، اما فقط دو شکاف DIMM دارد. براي رسيدن به بهترين کارآيي حافظه، هر دوي آن شکاف ها بايد پر شوند که اين کار شکاف خالي بر روي مادربرد باقي نمي گذارد. اگر ما مي خواستيم 4 گيگابايت حافظه نصب کنيم هيچ دليل عاقلانه اي براي اين کار وجود نداشت زيرا قيمت يک DIMM با ظرفيت 4 گيگابايت، در مقايسه با دو 2DIMM گيگابايتي، بيش از دو برابر براي ما تمام مي شد. اما نصب فقط 2 گيگابايت حافظه، گزينه نصب روي يک 2DIMM گيگابايتي (حدود 50 دلار در هنگامي که ما قطعات را سفارش داده بوديم ) را در اختيار ما قرار مي داد که در نتيجه، باعث قرباني شدن مقدار از کارآيي حافظه مي شد، حالت ديگر، نصب دو 1DIMM گيگابايتي (25 دلار براي هر کدام ) که موجب خالي ماندن يکي از شکاف ها براي توسعه هاي بعدي مي شد را در اختيار ما قرار مي داد.

آداپتور ويدئويي:
 

Integrated NVIDIA GeForce 8200
ويدئوي مجتمع NVIDIA GeForce 8200 بر روي مادربرد ASRock کيفيت دو بعدي بسيار خوب و کارآيي سه بعدي مناسبي براي بازي هاي نه چندان جدي و وظايف مشابه فراهم مي کند. مادربرد ASRock شامل يک شکاف PCI Express x16 براي آداپتور ويدئويي است و بنابراين در صورت نياز به ارتقاي کارت ويدئويي مي توانيم از اين شکاف استفاده کنيم. ما انتظار نداريم که به چنين ارتقايي نياز پيدا کنيم اما اگر به اين نتيجه برسيم که به توان ويدئويي بيشتري نياز داريم حتي يک کارت ويدئويي 30 دلاري مي تواند براي ما کافي باشد.

ديسک سخت
 

Seagate Barracuda 7200.12 ST3500418AS 500GB
اگر بخواهيم هزينه ها را تا حد ممکن کاهش دهيم، ممکن است درايوي با ظرفيت پايين انتخاب کنيم. اما وقتي مشغول خريد قطعات خود بوديم، درايوهاي 80 گيگابايتي با قيمت 30 دلار فروخته مي شدند، در حالي که قيمت درايو 500 گيگابايتي Seagate ‏54 دلار بود. ما به اين نتيجه رسيديم که پرداخت 15 دلار بيش تر به پريدن از 80 گيگابايت به 500 گيگابايت مي ارزد. اين مبلغ اضافي براي يک سيستم که بودجه پايه آن 350 دلار است بسيار زياد جلوه مي کند اماپرداخت 15 دلار بيش تر، 6 برابر فضاي ديسک سخت بيش تر را براي ما به ارمغان مي آورد. حتي در يک سيستم که با بودجه محدودي سر هم مي شود نيز ما به سرعت با کمبود فضا مواجه خواهيم شد. ما به واسطه سرعت، قابليت اطمينان، سر و صداي اندک و قيمت مناسب درايوهاي Seagate سال ها است از آن ها استفاده مي کنيم. اگر بنا به دلايلي شما برند ديگري را ترجيح مي دهيد، سامسونگ و Western Digital گزينه هاي ثانويه ما هستند.
درايو نوري :
ASUS DRW-24B1ST
صفحه کليد و ماوس:
Logitech Deluxe 250 Desktop
اسپيکر:
Logitech LS11
صفحه نمايش 19 اينچ:
ASUS VW193TR
يا
صفحه نمايش 20 اينچ:
ASUS VH202T-P يا Samsung P2050
منبع: بزرگراه رايانه، شماره ي 140