عکاسي از حيوانات تکنيکي ترين و پرچالش ترين نوع عکاسي طبيعت است. براي گرفتن عکس خوب از حيوانات تنها داشتن دانش هنر کافي نيست بلکه بايد سوژه و تجهيزات خود را بخوبي بشناسيد.

ترکيب بندي
 

به تصوير کشيدن يک حيوان کار بسيار ساده اي است اما مي بايست چند قانون ساده در مورد ترکيب بندي را بياد داشته باشيد . از کادر بندي بسيار بسته اجتناب کنيد (مثال B) در غير اينصورت سوژه محصور و بسته به نظر مي رسد . مهم اين است که مقداري فضاي خالي و باز براي حرکت چشم بيننده باقي بگذاريد تا تصور پويش و حرکت را القا کند . اين فضاي خالي مي بايست در جلوي سوژه قرار بگيرد تا يک تعادل خوب و خوشايند در ترکيب بندي ايجاد کند (مثال C ). اگر فضاي خالي را پشت سوژه قرار دهيد اينطور بنظر مي رسد که جانور در حال خارج شدن از تصوير است (مثال A ).

چرخش سر:
 

قانون ساده ديگر براي گرفتن عکس خوب اين است که بايد وقتي عکس بگيريد که سوژه در حال حرکت به سوي شماست يا حداقل موازي با شما در حرکت است و يا وقتي که به شما نگاه مي کند. اين دو عکس اين قانون را نشان مي دهد. عکس A واضح و خوب است اما سوژه بطرف بيرون نگاه مي کند که از جذابيت عکس بشدت مي کاهد .در عوض در عکس B سوژه که به شما نگاه مي کند، تصويري بسيار صميمي تر خلق مي کند و نتيجه کلي بسيار مطلوب تر است .

زاويه ديد:
 

يکي از اشتباهات عمومي تمام عکاسان مبتدي گرفتن عکس از حيوانات و گياهان از ارتفاع همسطح ديد يک انسان است.يعني 160 تا 170 سانتي متري. معمولا اين عکسها يک پرسپکتيو بلند يا کوتاه دارند و بسيار مبتدي بنظر مي رسد . (مثال A ) اگر ميخواهيد عکسهايتان جذابتر شوند بايد زاويه ديد کوتاهتري انتخاب کنيد . دوربين بايد در سطح ارتفاع چشمان سوژه يا حتي کمتر باشد. براي اينکه بتوانيد به حد کفايت پايين بياييد به يک سه پايه با پايه مرکزي کوتاه نياز داريد. ميله وسطي اکثر سه پايه ها بسيار بلند است اما عمدتا" مي توانيد با يکي کوتاهتر ان را عوض کنيد. با پايه هاي کاملا" باز (بصورت عرضي نه طولي) و ميله مرکزي کوتاه مي توانيد دوربين را تا ارتفاع 20 تا 30 سانتي متري زمين قرار دهيد. عکسهايي که در سطح مساوي با سطح چشمان سوژه گرفته مي شوند پرسپکتيو بهتري دارندو حس رودررو بودن با سوژه را القا مي کند. بعلاوه عکس گرفتن از زاويه کوتاه پس زمينه مبهم تر و يکنواخت تري ايجاد مي کند.
مزيت ديگر ارتفاع کم اين است که کار عکاسي حيوانات را بسيار ساده تر مي کند . فيگور تمام نماي بدن انسان باعث ترسيدن بيشتر حيوانات مي شود. در عوض اگر شما در ارتفاع پايين و نزديک زمين قرار بگيريد مي توانيد بدون اينکه سوژه خود را بترسانيد بيشتر به آن نزديک شويد.
گاهي اوقات وقتي مي خواهيد پايين تر از سوژه قرار بگيريد و يا وقتي مي خواهيد سوژه هاي بسيار کوچک را عکاسي کنيد حتي حداقل ارتفاع 20 تا 30 سانتي متري هم بسيار بلند است. در اين شرايط تنها راه براي رسيدن به مناسب ترين ارتفاع و زاويه ديد قرار دادن مستقيم دوربين بر روي زمين است. با قرار دادن دوربين روي زمين مي توانيد عکسهاي واقعا" خارق العاده اي را بگيريد ( مثال B ) حتي با وجود اينکه نگاه کردن از ويزور دوربين بسيار مشکل است. ( در اين شرايط زاويه ياب مناسب است ) . جداي از اين مساله شما مي بايست ازسرعت شاتر بالايي استفاده کنيد تا بر مشکل لرزيدن دوربين فائق شويد . در غير اينصورت اگر شما از سوژه ثابتي عکس بگيريد مي توانيد از کنترل از راه دور استفاده کنيد تا از تکان خوردن دوربين جلوگيري کنيد.

ديافراگم – سرعت شاتر و ISO
 

ديافراگم متغيير بسيار مهمي است زيرا عمق ميدان منظره، پس زمينه و سرعت شاتر به آن بستگي دارد .براي عکاسي حيات وحش معمولا" بهترين ديافراگم بازترين ديافراگم است مگر اينکه دليل مناسبي براي ديافراگم بسته تر داشته باشيد . اشتباه عمومي عکاسان اين است که از ديافراگم بسته در جايي که لازم نيست استفاده مي کنند که پس زمينه ناخوشايندي را ايجاد مي کند و باعث استفاده از سرعت شاتر کمتر مي شود. براي حيوانات بزرگ جثه ( مثل شير يا يک عقاب) به حد کفايت عمق ميان داريد تا تمام بدن حيوان فکوس باشد حتي در ديافراگم f/2.8 .براي حيوانات کوچکتر ( مثل اردک يا غاز ) f/4 يا f/5.6 پيشنهاد مي شود. f/8 يا f/11 فقط براي سوژه هاي بسيار کوچک پيشنهاد مي شود.
البته اگر عمق ميدان بيشتري براي به تصوير کشيدن 2 يا تعداد بيشتري از حيوانات احتياج داشته باشيد شايد لازم باشد از f/16 يا f/22 استفاده کنيد اما پيشنهاد مي کنم تنها در موارد بسيار خاص جايي که خيلي لازم است از اين ديافراگم استفاده شود. سرعت شاتر واقعي چقدر است ؟ اگر سوژه ثابت است مي توانيد از سرعتهاي بسيار کم حتي 30/1 يا 50/1 استفاده کنيد. اما معمولا اين مساله در مورد عکاسي حيوانات اتفاق نمي افتد. اگر سوژه به آرامي جابجا مي شود به حداقل سرعت 125/1 يا 250/1 نياز داريد. براي موارد با سرعت بالا به سرعت 500/1 يا 1000/1 يا بيشتر نياز داريد . اينها مقادير تئوري هستند و با تجربه مي توانيد ياد بگيريد که چطور راجع به سرعت شاتر جهت هر موقعيت خاص تصميم بگيريد. امکان افزايش مقدار ISO کمک بسيار بزرگي براي داشتن حداکثر سرعت شاتر است. براي افزايش ISO به 400 يا حتي 800 براي بدست اوردن سرعت شاتر بيشتر ترديد نکنيد . از دلايلي که باعث مي شود سيستم canon را انتخاب کنم کم بودن نويز آن در حساسيتهاي بالا است. با يک دوربين canon مي توانيد پيوسته در حساسيت 400 يا 800 عکسهايي با کيفيت خوبي بگيريد .

تله کانورتورها: Teleconvertors
 

تله کانورتورها باعث مي شوند که فاصله کانوني با مضربي از 1.4 يا 2 بيشتر شود و کمک بسيار موثري براي عکاسي حيات وحش هستند. البته آنها محاسن و معايبي هم دارند و شما مي بايست براي گرفتن نتايج مطلوب همه آنها را بدانيد. تله کانورتور اساسا" يک سيستم نوري است که قسمت مرکزي تصوير گرفته شده توسط لنز را بزرگتر مي کند. نتيجه عملي اينکه مي توانيد بزرگنمايي بيشتري داشته باشيد اما کمي از وضوح (sharpness) و 1 تا 2 گام از نور را از دست مي دهيد. اگر مي خواهيد با يک تله کانورتور عکسهاي خوبي بگيريد مي بايست آن را با يک لنز خوب با هم استفاده کنيد که داراي وضوح زيادي است. اگر تله کانورتور را با يک لنز زوم استفاه کنيد کيفيت تصوير کاهش مي يابد. حتي لنزهاي زوم با کيفيت بالا مثل 200-70 f/2.8 نتايج ضعيفي دارند.
کانورتور 1.4x بعنوان بهترين تله کانورتور شناخته مي شود زيرا کيفيت عکس را زياد کاهش نمي دهد . مي توانيد با آن لنز 300mm f/2.8 را به يک تله 420mm f/4 و يا لنز 600mm f/4 را به 840mm f/5.6 تبديل کنيد . يک گام از نور را از دست مي دهيد ولي وضوح عکس خيلي خوب باقي مي ماند حتي با بازترين ديافراگم.
ته کانورتور 2x بحث برانگيزتر است. مي توان با استفاده از آن يک 300mm f/2.8 را به 600mm f/5.6 يا يک 600mm f/4 را به لنز 1200mm f/8 تبديل کنيد. افزايش بزرگ نمايي بسيار بالااست اما 2 گام نور را از دست مي دهيد. بياد داشته باشيد که تمامي دوربين هاي canon بجز بدنه هاي سري 1 تنها با ديافراگم موثر 5.6 يا بازتر قادر به اتوفوکوس هستند. بنابراين اگر لنز شما به f/8 تبديل شود شما قبليت اتوفوکوس را از دست مي دهيد و حتي مهمتر اينکه وضوح تصوير با افت قابل ملاحظه اي همراه خواهد بود. پيشنهاد نمي شود که با ديافراگم کاملا باز از تله کانورتر 2x استفاده شود مگر اينکه شديدا نياز باشد زيرا بطور قابل ملاحظه اي از شارپنس عکس کاسته مي شود. حتي تصوير حاصل از يک لنز با کيفيت بالا مثل canon 600mm f/4 وقتي با TC 2x استفاده مي شود در بازترين ديافراگم (مثلا در f/8) تاحدي سافت خواهد بود. با بستن ديافراگم تا حد 1 يا 2 گام ( مثلا f/11 يا f/16 ) با لنز 600mm+ TC 2x وضوح خوبي خواهيد داشت. پيشنهاد مي کنم که از TC 2x زماني استفاده کنيد که واقعا به بزرکنمايي حداکثر احتياج داريد و در عين حال نور کافي موجود است تا ديافراگم را تا f/11 ببنديد.
تله کانورتور ها حداقل فاصله فوکوس را تغيير نمي دهدند. مثلا 600mm f/4 حداقل فاصله فوکوس 5.5 متر دارد و اگر يک TC 2x به آن اضافه شود مي شود 1200mm f/8 با همان فاصله فوکوس 5.5 متر. اين خصيصه براي سوژه هاي کوچک بسيار خوب است. با يک لنز 600mm شما بزرگنمايي 0.12x و با يک تله کانوتور 2x بزرگنمايي 0.24X را بدست مي اوريد . اين بزرگنمايي براي پرندگان کوچک پروانه ها و گلها بسيار عالي است.
عمق ميدان به اندازه ديافراگم موثر بستگي دارد . يک لنز 300mm f/2.8+TC 2x به 600mm f/5.6 تبديل مي شود و وقتي با ديافراگم کاملا باز استفاده مي کنيد همان عمق ميدان لنز 600mm f/5.6 را خواهيد داشت نه عمق ميدان f/2.8 را.

فلاش
 

از فلاش بطور گسترده اي در عکاسي حيات وحش استفاده مي شود تا ميزان نور را افزايش دهد . در سه شرايط از فلاش استفاده مي شود:
مناسب ترين نور نور طلوع و غروب است . اما اغلب شما مي بايست در طول روز هم از حيوانات عکس بگيريد . نور فلاش مي تواند نور شديد ميان روز را متعادل کند و سايه ها را روشن کند و کنتراست را کاهش دهد و جزييات بيشتري را نمايان کند. اين تکنيک پر کردن با فلاش (fill flash) ناميده مي شود. زيرا نور فلاش سايه ها را پر مي کند. براي استفاده از fill flash مقدار فلاش را بين 1- تا 2.3- تنظيم کنيد. لازم است تا مقدار نوردهي منفي باشد زيرا فلاش مي بايست نور موجود را کامل کند و نمي بايست نور طبيعي را تحت تاثير قرار دهد در غير اينصورت عکس مصنوعي بنظر مي رسد.
وقتي از يک سوژه با نوردهي از پشت عکس مي گيريم معمولا لازم مي شود که کمي از نور فلاش استفاده شود تا جزييات نمايان شوند. شما مي بايست خيلي دقت کنيد زيرا حفظ نور زيباي پشت سوژه لازم است. از فلاش بين استاپ 2- تا 2.7- استفاده کنيد تا بهترين نتايج را بدست اوريد . هميشه تصوير را در LCD دوربين چک کنيد تا مطمئن شويد که فلاش نور اضافي به نور طبيعي نداده است.
وقتي هوا ابري است يا سوژه کاملا در سايه است کنتراست به ميزان قابل ملاحظه اي کاهش مي يابد. اين شرايط ايده الي است .زيرا اجازه مي دهد رنگها و جزييات بخوبي ثبت شوند . اما گاهي اوقات کنتراست بشدت کاهش مي يابد . در اين شرايط بکمک کمي نور فلاش مي توان کمي سايه ايجاد کرد . پيشنهاد مي کنم بين 1- تا 2- فلاش را تغيير دهيد.
کاهش يا افزايش کنتراست تنها هدف فلاش نيست. مزيت ديگر نو فلاش ايجاد مختصر نور منعکس شده در چشمان سوژه است. اين انعکاس جذابيت و تازگي بيشتري به سوژه مي دهد.اگر معمولا از سوژه ها با فاصله زياد عکس مي گيريد به يک فلاش قوي احتياج داريد( حتي فکر استفاده از فلاش خود دوربين را از ذهن خود بيرون کنيد) . در حال حاضر بهترين فلاش canon مدل 580 EX است و براي Nikon مدل SB-800 . اين مدلها گايد نامبر بالايي دارند اما گاهي همين فلاشهاي قدرتمند هم کافي نيستند. خوشبختانه يک روش ساده و ارزان براي افزايش 2 تا 3 استاپي براي استفاده بيشتر از نور فلاش وجود دارد. Better Beamer. BB لنزي است که در جلوي فلاش نصب مي شودو نور فلاش را متمرکز مي کند. مي توانيد يک BB را از طريق اينترنت با قيمت حدود 40 دلار خريداري کنيد . چهار مدل مختلف از BB وجود دارد بنابراين هنکام خريد مواظب باشيد که مناسبترين را انتخاب کنيد.
منبع:برترينها
ارسال توسط کاربر محترم سايت :king007