هر يک از ما درست مانند يک باتري افسا نه اي هستيم.
دانشمندان يک آتل به وزن سه و نيم پوند مخصوص زانو اختراع کرده اند که قادر است انرژي موجود در ماهيچه هاي پا را به انرژي لازم براي شارژ تجهيزات الکترونيکي تبديل نمايد.
با استفاده از همان روشي که در شارژ خودروهاي دوگانه سوز به کار مي رود، يک تيم تحقيقاتي متشکل از متخصصان رباتيک و فيزيولوژيست ها، موفق به ساخت وسيله اي شده اند که بدون نياز به فعاليتي خاص، قادر است پنج وات انرژي توليد نمايد.
مکس دونلان (Max Donelan) يکي از محققان دانشگاه سيمون فريزر (Simon Fraser) واقع در بريتيش کلمبيا، که از اعضاي تيم تحقيقاتي فوق نيز مي باشد، در اين باره اظهار داشته :” نيروي بشر يک منبع بسيار غني براي بهره برداري است، هر يک از ما درست مانند يک باتري افسا نه اي هستيم، انرژي که ما در چربي هايمان ذخيره مي کنيم به اندازه اي است که براي شارژ يک باتري هزار کيلوگرمي کافي است. با اين وسيله جديد شما قادريد با يک دقيقه راه رفتن به اندازه ده دقيقه گوشي تلفن همراه خود را براي صحبت کردن شارژ نماييد. ”
اما استفاده از چنين انرژي اي هزينه گزافي را طلب مي کند، يک آتل زانو که تنها به حداقل تکنولوژي تبديل انرژي مجهز است، دست کم 1000 دلار قيمت دارد، بنابراين تصور نکنيد که به زودي براي شارژ گوشي تلفن همراهتان يکي اين وسايل را خريداري نماييد.
طبق مطالبي که در مجله آنلاين ساينس (Science online) توضيح داده شده، آتل زانو تنها به عنوان يک نمونه از مبدل هاي انرژي در نظر گرفته شده و وسايل ديگري چون کفش، کوله پشتي و حتي خود باتري ها را نيز مي توان طوري ساخت که قادر به استفاده از انرژي ماهيچه هاي انسان به منظور توليد انرژي الکتريکي باشند.
سال ها پيش – داون دنبي (Dawn Danby) – يکي از طراحان اين نوع محصولات در اين زمينه اشاره نموده بود :”اگر بتوان اين نوع تبديل انرژي راعملي نمود و دستگاههايي ساخت که به درستي کار کنند، در حقيقت به طرز معجزه آسايي مي توان استفاده از باتري ها را به طور کامل کنار گذاشت.”
متاسفانه در دستگاههايي که تا کنون به روش دونلان ساخته شده اين مشکل وجود دارد که دستگاههاي کوچک مانند کفش، انرژي کمي توليد مي کنند؛ دستگاههاي بزرگتر مانند کوله پشتي که قادر به تبديل انرژي به ميزان مناسب هستند، حجم بزرگ و سنگيني دارند.
وسيله مشابه ديگري توسط محققي به نام پوتنکو (Potenco) اختراع شده که يک يويو توليد کننده انرژي است و قادر است انرژي بيشتري در مقايسه با آتل هاي زانو توليد کند، اما دو تفاوت اساسي بين اين دو محصول وجود دارد:
تفاوت اول اينکه آتل زانوي دونلان بدون نياز به حرکت خاصي، از فعاليت هاي روزانه شما انرژي مي گيرد و در خود ذخيره مي کند، در حاليکه ذخيره انرژي در يويوي پوتنکو نياز به انجام فعاليت هاي خاصي دارد که تنها بر اين منظور متمرکز است. تفاوت دوم اين است که در مقايسه، روش پوتنکو بسيار ارزان تر است به طوري که قيمت يويوي توليد کننده انرژي او در حدود 200 دلار برآورد شده است.
بنا به اظهارات دونلان بخش کثيري از بازار اين محصولات را افرادي تشکيل مي دهند که دائما در حرکت هستند و به انرژي قابل حمل احتياج دارند. مانند نظاميان يا افرادي که در جنگل ها به پياده روي مي پردازند و مدام در پي يافتن روش هايي براي کاهش مصرف انرژي هستند. او مي افزايد :” يک سرباز به هيچ طريق ديگري به جز استفاده از اين مبدل هاي انرژي نمي تواند براي يک ماموريت 24 ساعته وزني معادل 30 پوند باتري را با خود حمل کند.”
منبع:blog.wired.com