گز از درختجچه هاي مناطق بياباني و شور مي باشد. اين گياه اغلب در بستر آبراهه ها و رودخانه هاي شور و قليايي نواحي خشک رويش دارد.
گياهي است مقاوم به خشکي و سازگار با شرايط سخت بيابان ، داراي گلهايي قرمز رنگ که در فصل بهار و پاييز در انتهاي انشعابات و ساقه ها مشاهده مي شود. اراضي شوري که خاک مرطوب داشته و يا تحت تاثير جريانات فصلي رودخانه ها و آبراهه ها قرار دارند ، از جمله رويشگاههاي درختچه گز محسوب مي شود. اين گياه در انواع خاکها با بافت شني – رسي ، سنگريزه دار و دشتهاي سيلابي با خاکهاي رسوبي عميق يا نيمه عميق ديده مي شود. دامنه ارتفاع رويشگاه بين 800 تا 1200 متر از سطح دريا است. اين درختچه در رويشگاههاي طبيعي همراه با ساير گونه هاي شور پسند مانند اشنان ، آنابازيس و علف شور اجتماعات طبيعي را بوجود مي آورد. گز بواسطه ايجاد تپه هاي نبکاي در اطراف خود ، نقش بسيار مهمي در حفاظت خاک نواحي شور بياباني بعهده دارد. انشعابات فرعي و متراکم ساقه ها ، شکل کروي کپه اي به اين درختچه مي بخشد. گز علاوه بر قلمه از طريق جدا کردن پاجوش نيز قابل تکثير است.
گياه گز به شکل درخت يا درختچه است که برگهاي آن کوچک سوزني شکل و پولک مانند است. اين گياه بيشتر در جاهاي خشک، کنار آبهاي شور، در زمين هاي شوره زارو کنار رودخانه ها رشد مي کند.گياه گز نوعهاي مختلفي دارد. بعضي از آنها مثل گز شاهي در جاهاي مختلفي ديده مي شوند.گياه گز مقاومت زيادي دارد و در هر آب و هوايي رشد مي کند. اين گياه حتي در منطقه هاي بلند و کوهستاني هم رشد مي کند.
مناسبترين جا براي رشد و زياد شدن آن منطقه هاي گرم وخشک بياباني و خاکهاي شور است.اين گياه در برابر تغيير دماي هوا مقاومت زيادي دارد.به علاوه مناسبترين خاک براي رشد گياه گز، خاک لومي است.نزديک دريا، شنهاي ساحلي و اطراف رودخانه ها جاي مناسبي براي رشد گياه گز هستند.همچنين در کنار نهرهاي زمين هاي شور و شني و گودال هاي مرطوب و بستر رودخانه ها اين گياه به خوبي رشد مي کند.

بيماري ها و آسيب هاي گياه گز

الف- در اثر يخبندان، برگ درختچه هاي گز در فصل پاييز و زمستان يخ مي زند.
ب- موريانه از پوست شاخه هاي خشک شده گز تغذيه مي کند ولي به تنه اصلي آن آسيب نمي رساند.
ج- بادهاي شديد گاهي سبب ريشه کن شدن درختان گز مي شود. ديده شده که گاهي در اثر بادهاي شديد، تنه اصلي روي زمين قرار گرفته است. در نتيجه به جاي اينکه ساقه اصلي رشد کند، شاخه هاي فرعي به طرف بالا رشد مي کنند.
د- آفتهاي و بيماريهاي مهم گياه گز عبارتند از : پروانه برگ خوار، سرخرطومي گز، پسيل گز، پروانه تار عنکبوتي، شپشک گز. سوسک هاي چوب خوار نيز از آفت هاي گياه گز هستند. همچنين تعدادي از قارچ ها هستند که باعث پوسيدن ريشه گياه گز مي شوند.
منبع:http://www.irandeserts.com