PERL يکي از متداولترين زبانهاي اسکريپت است که از آن در موارد متعددي استفاده مي گردد. مثلا" مي توان از زبان فوق براي نوشتن فايل هاي مشابه Batch در سيستم عامل DOS و يا اسکريپت هاي C shell استفاده نمود . از زبان Perl به منظور پياده سازي اسکريپت هاي CGI نيز استفاده مي گردد. استفاده از Perl ساده بوده و علاقه مندان مي توانند به سرعت اقدام به يادگيري و استفاده از زبان فوق نمايند. به منظور استفاده از زبان Perl مي بايست از " مفسر Perl" استفاده گردد . در اغلب ماشين هائي که داراي سيستم عامل يونيکس مي باشند ، مفسر فوق به صورت پيش فرض وجود خواهد داشت . ماشين هائي که داراي سيستم عامل ويندوز و يا مکينتاش مي باشند ، مي بايست آخرين نسخه مفسر Perl را بر روي آنان نصب نمود . پس از نصب مفسر Perl، فولدري با نام DICS ايجاد مي گردد. فولدر فوق شامل مستندات لازم در رابطه با نحوه استفاده از زبان Perl است .
اولين برنامه
با استفاده از يک اديتور متني ، فايلي را با نام test1.pl ايجاد و دستور زير را در آن قرار دهيد :
print "Hello World!\n";
به منظور اجراي برنامه فوق دستور per1 test1.pl ، را تايپ و در ادامه عبارت "Hello world" در خروجي نمايش داده خواهد شد. دستور Print امکان نوشتن اطلاعات مورد نظر در stdout را فراهم مي نمايد. n\ براي ايجاد يک خط استفاده مي گردد.
متغيرها
براي استفاده از متغيرها ، ضرورتي به تعريف آنان نبوده و با استفاده از علامت "$" مي توان آنان را مشخص کرد.
متغيرها در Perl |
$s = "Hello\nWorld\n";
$t = 'Hello\nWorld\n';
print $s, "\n", $t; |
$i = 5;
$j = $i + 5;
print $i, "\t", $i + 1, "\t", $j; # \t = tab
|
$a = "Hello ";
$b = "World\n";
$c = $a . $b; # note use of . to concat strings
print $c; |
$a = "Hello ";
$b = "World\n";
$a .= $b;
print $a; |
برنامه زير نحوه تعريف و استفاده از بردار را نشان مي دهد.
استفاده از بردار |
@a = ('cat', 'dog', 'eel');
print @a, "\n";
print $#a, "\n"; # The value of the highest index, zero based
print $a[0], "\n";
print $a[0], $a[1], $a[2], "\n"; |
از کاراکتر #$ ، به منظور برگرداندن بالاترين ايندکس بردار استفاده مي گردد.
ساختارهاي تکرار و شرطي
براي ايجاد حلقه هاي تکرار از for و while استفاده مي گردد.
حلقه for |
for ($i = 0; $i < 10; $i++)
{
print $i, "\n";
} |
حلقه While |
$i = 0;
while ( $i < 10 )
{
print $i, "\n";
$i++;
} |
برنامه زير نحوه استفاده از ساختار if را نشان مي دهد.
ساختار if |
for ($i = 0; $i < 10; $i++)
{
if ($i != 5)
{
print $i, "\n";
}
} |
عملگرهاي منطقي در Perl مشابه زبان C مي باشند.
عملگرهاي منطقي |
- For numbers:
- == equal
- != not equal
- <, <=, >, >= (as expected)
|
توابع
با استفاده از sub مي توان يک برنامه فرعي را ايجاد کرد. تمام پارامترهائي که به برنامه فرعي ارسال مي گردند ، در برداري با نام "_" ذخيره مي گردند.
توابع |
show ('cat', 'dog', 'eel');
sub show
{
for ($i = 0; $i <= $#_; $i++)
{
print $_[$i], "\n";
}
} |
براي تعريف متغيرهاي محلي در يک تابع از کلمه local استفاده مي گردد.
تعريف متغيرهاي محلي در توابع |
sub aaa
{
local ($a, $b, $c)
...
} |
براي فراخواني يک تابع از & بصورت زير استفاده مي گردد.
فراخواني تابع |
&show ('a', 'b', 'c'); |
براي برگرداندن مقدار از يک تابع از Return استفاده مي گردد.
خواندن اطلاعات از STDIN
به منظور خواندن اطلاعات از فايل استاندارد ورودي (stdin) از STDIN به صورت زير استفاده مي گردد.
خواندن اطلاعات از STDIN |
print "Enter high number: ";
$i = <STDIN>;
for ($j = 0; $j <= $i; $j++)
{
print $j, "\n";
} |
STDIN در هر لحظه يک خط را مي خواند . با استفاده از getc مي توان يک کاراکتر را از ورودي خواند.
خواندن يک کاراکتر از ورودي |
$i = getc(STDIN); |
خواندن متغيرهاي محيطي
در زبان PERL يک hash سراسري با نام ENV تعريف و از آن براي بازيابي مقادير مربوط به متغيرهاي محيطي استفاده مي شود.
خواندن متغيرهاي محيطي |
print $ENV{'PATH'}; |
خواندن آرگومانهاي خط دستور
در زبان PERL از يک بردار سراسري با نام ARGV بمنظور بازيابي آرگومانهاي پاس داده شده به اسکريپت استفاده مي گردد. ARGV#$ تعداد آرگومانها ( مي بايست يک واحد از آن کم گردد ) ، [0]ARGV$ اولين آرگومان و [1]ARGV$ دومين آرگومان ( ساير آرگومانها نيز با تغيير ايندکس بردار بدست خواهند آمد ) را نشان مي دهد.