در زمان اتصال يک چاپگر به کامپيوتر از پورت موازي استفاده مي گردد. با اينکه اخيرا" استفاده از پورت هاي USB رايج شده است ولي همچنان استفاده از پورت موازي براي اتصال چاپگر به کامپيوتر بسيار متداول است .
از پورت هاي موازي مي توان براي اتصال تجهيزات جانبي زير به کامپيوتر استفاده نمود :
• چاپگر
• اسکنر
• هارد درايوهاي خارجي
• کارت هاي شبکه
• Tape
• درايوهاي Removable
• CD burners

مباني پورت هاي موازي

پورت موازي ، توسط شرکت IBM و به منظور اتصال يک چاپگر به کامپيوتر طراحي گرديد. زمانيکه شرکت IBM در انديشه طراحي و ارائه کامپيوترهاي شخصي بود، ضرورت استفاده از چاپگرهاي شرکت " سنترونيکس" نيز احساس گرديد.شرکت IBM تصميم نداشت که از همان پورتي که توسط چاپگرهاي سنترونيک استفاده مي گرديد، در طراحي خود استفاده نمايد.
مهندسين شرکت IBM از يک کانکتور 25 پين (DB-25) بهمراه يک کانکتور 36 پين براي ايجاد يک کابل خاص به منظور اتصال چاپگر به کامپيوتر استفاده کردند. ساير توليد کنندگان چاپگر نيز در ادامه از استاندارد سنترونيک تبعيت و به مرور زمان استاندارد فوق در سطح جهان مطرح و مورد استفاده قرار گرفت .
زمانيکه کامپيوترهاي شخصي اطلاعاتي را براي چاپگر و يا هر وسيله ديگري که به پورت موازي متصل است، ارسال مي نمايند ، در هر لحظه هشت بيت ارسال خواهد شد.. هشت بيت فوق بصورت موازي براي دستگاه ارسال خواهند شد. پورت موازي استاندارد، قادر به ارسال 50 تا 100 کيلوبايت در هر ثانيه است .نحوه عملکرد چاپگر به شرح زير است :
• پين يک، حامل سيگنال Strobe بوده و داراي ولتاژي بين 2/8 و پنج است . زمانيکه کامپيوتر اطلاعاتي ( يک بايت داده ) ارسال مي دارد ولتاژ به نيم ولت افت پيدا خواهد کرد.افت ولتاژ فوق به چاپگر اعلام مي نمايد که داده هائي ارسال شده است .
• پين دوتا نه حامل داده است .به منظور مشخص نمودن اينکه يک بيت داراي مقدار يک است ولتاژ پنج ارسال از طريق پين مربوطه ارسال ( شارژ) خواهد شد.بر روي پيني که شامل مقدار ( داده ) صفر است شارژي ( ولتاژ) قرار نخواهد گرفت .
• پين ده ، اطلاعات لازم در خصوص نحوه عملکرد چاپگر را براي کامپيوتر، ارسال مي نمايد . نحوه پياده سازي پين فوق نظير پين "يک" است .زمانيکه ولتاژ موجود بر روي پين فوق به نيم ولت تنزل پيدا نمايد، کامپيوتر اطلاعات لازم در خحصوص فرآيند چاپ را از چاپگر اخذ خواهد کرد .( کامپيوتر به اين اطمينان خواهد رسيد که چاپگر اطلاعات را دريافت نموده است )
• در صورتيکه چاپگر مشغول باشد، پين شماره يازده شارژ مي گردد. زمانيکه ولتاژ نيم ولت بر روي پين فوق قرار بگيرد به کامپيوتر اغلام خواهد شد که چاپگر آماده دريافت اطلاعات است .
• در صورتيکه چاپگر داراي کاغذ نباشد ، از طريق پين شماره دوازده به کامپيوتر آگاهي لازم داده خواهد شد.
• زمانيکه بر روي پين شماره سيزده شارژي وجود داشته باشد، آماده بودن چاپگر به کامپيوتر اعلام مي گردد.
• کامپيوتر از طريق پين شماره چهارده و با استفاده از يک ولتاژ پنچ ولت سيگنال Auto Feed را براي چاپگر ارسال مي دارد.
• در صورتيکه چاپگر داراي مشکلي باشد ولتاژ پين شماره پانزده به نيم ولت کاهش و کامپيوتر از بروز اشکال در چاپگر آگاهي پيدا مي نمايد.
• زمانيکه يک کار آماده چاپ باشد، کامپيوتر از پين شماره شانزده براي مقداردهي اوليه چاپگر ( کاهش ولتاژ) استفاده مي نمايد.
• کامپيوتر از پين شماره هيفده براي Offline نمودن از راه دور چاپگر استفاده مي نمايد، بدين منظور براي چاپگر يک شارژ ارسال خواهد شد.
• پين هاي شماره هيجده تا بيست و پنج Ground بوده و از آنها بعنوان يک سيگنال مرجع براي شارژ هاي پايين تر از نيم ولت استفاده مي گردد.
همانگونه که در شکل فوق مشاهده مي نمائيد، بيست و پنج پين اول سنترونيک دقيقا" مشابه بيست و پنج پين کانکنور DB-25 مي باشند.

SPP/EPP/ECP

در چاپگرهاي اوليه پورت موازي بصورت يکطرفه بود. در اين حالت داده ها صرفا" در يک جهت قادر به حرکت براي هر يک از پين ها بوند. همزمان با معرفي کامپيوترهاي PS/2 توسط شرکت IBM ، يک نوع جديد از پورت هاي موازي دو طرفه طراحي گرديد. اين طراحي با نام Standard Parallel Port)SPP) مطرح و بسرعت جايگزين استاندارد اوليه گرديد.ارتباط دو طرفه باعث گرديد که هر يک از دستگاهها قادر به ارسال و دريافت اطلاعات باشند.دستگاههاي زيادي از پين هاي دو الي نه ، براي داده استفاده مي کردند. استفاده از هشت پين باعث مي شد که روش ارسال اطلاعات بصورت half-duplex باشد . در اين حالت اطلاعات در هر لحظه در يک جهت حرکت مي کردند.به منظور ارسال و دريافت اطلاعات ( دو طرفه ) از پين هاي شماره هيجده تا بيست و پنج براي دريافت اطلاعات استفاده گرديد پين هاي فوق در ابتدا براي Ground در نظر گرفته شده بودند.بدين ترتيب امکان ارتباطلات دو طرفه در هر لحظه فراهم مي گردد (Full-duplex) .
استاندارد Enhanced Parallel port)EPP) در سال 1991 توسط شرکت هاي اينتل زيراکس و زنيت مطرح گرديد. مزيت مهم استاندارد فوق، حجم بالاي اطلاعات ارسالي است . ( پانصد کيلو بايت تا دو مگابايت در هر ثانيه) . هدف عمده استاندارد فوق ، امکان اتصال دستگاههائي غير از چاپگر به پورت موازي است . رسانه هاي ذخيره سازي که نيازمند دارا بودن نرخ انتقال اطلاعات بالائي مي باشند نمونه اي از اين نوع دستگاه ها مي باشد.
بعد از معرفي استاندارد EPP شرکت هاي مايکروسافت و هيولت پاکارد در سال 1992 مشخصه جديدي با نام Extended Capabilities port )ECP) را معرفي نمودند.هدف عمده مشخصه فوق بهبود عملکرد و سرعت چاپگرها است .
در سال 1994 استاندارد IEEE 1284 معرفي گرديد. استاندارد فوق براي دستگاههاي مرتبط با پورت موازي دو مشخصه را مطرح مي نمايد : EPP و ECP . به منظور صحت عملکرد هر يک از مشخصه هاي فوق مي بايست سيستم عامل و دستگاه متصل شده به پورت موازي ، امکانات لازم در خصوص حمايت از مشخصه هاي فوق را دارا باشند. امروزه اغلب کامپيوترها، SPP,ECP و EPP را حمايت نموده و قادر به تشخيص استفاده از هر يک از مشخصه هاي فوق با توجه به دستگاه مرتبط ( متصل ) به چاپگر مي باشند.در صورتيکه نياز به تغيير يکي از مشخصه هاي فوق بصورت دستي ، مي توان از برنامه BIOS سيستم استفاده و تنظيمات مربوطه را انجام داد.