رم در کامپيوتر يک حافظه موقت و سريع است که بين دو بخش ذخيره ‌اطلاعات و پردازشگر قرار گرفته است. اين حافظه به صورت موقتي استفاده مي‌شود و اطلاعاتي که بايد مورد پردازش قرار بگيرند ابتدا روي رم ذخيره مي‌شوند. اين موضوع به دليل سرعت بسيار بالاي رم در مقابل هارد کامپيوتر است و در واقع اطلاعات از روي هارد با سرعت کم به رم با سرعت زياد منتقل مي‌شوند تا در اختيار پردازنده قرار بگيرند. اما مشکل از زماني آغاز مي‌شود که چندين برنامه بخواهند به توان پردازشي سيستم دسترسي داشته باشند و يا يک برنامه بزرگ بخواهد اجرا شود.
در اين حالت ظرفيت رم براي پذيرش تمام اطلاعات کافي نيست و سيستم ناچار است قسمتي از اين اطلاعات را به صورت مستقيم از روي هارد ديسک بخواند. در اين شرايط به دليل سرعت پايين هارد، ارسال اطلاعات هماهنگ با توان پردازش نيست و سرعت رايانه کاهش پيدا مي‌کند. يکي از دلايلي که بعد از چند سال سرعت کامپيوتر افت مي‌کند همين موضوع است.

رايانه‌اي که پنج سال پيش با قيمت بالايي خريداري کرده‌ايد هنوز همان رايانه است اما نرم‌افزارها عوض شده‌اند. در آن زمان ويندوز ايکس‌پي کمتر از پانصد مگابايت رم لازم داشت تا برنامه‌ها و ابزارهاي خود را در حالت آماده نگاه دارد اما در ويندوز هفت اين مقدار حدود يک گيگابايت است. نرم‌افزارهاي ديگر هم به همين شکل پيشرفت کرده‌اند. برنامه‌هايي که براي اينترنت، آفيس و يا پخش فيلم استفاده مي‌کنيد سنگين‌تر از گذشته شده‌اند. يکي از موثرترين راه‌هاي افزايش سرعت سيستم ارتقاي رم و افزايش ظرفيت آن است. در اين حالت ظرفيت بيشتري براي داده‌ها وجود دارد. اما قضيه به اين سادگي‌ها هم نيست زيرا رم‌‌ها بايد با سيستم سازگاري کامل داشته باشند. براي خريد رم لازم است که به برخي نکات توجه داشته باشيد که در ادامه مي‌خوانيد. در پايان همين مطلب به شما خواهم گفت چگونه رم سيستم خود را شناسايي کنيد.

نوع رم
 

رم‌ها در طول چند سال گذشته سه نسل متوالي را تجربه کرده‌اند. نسل اول رم‌هاي DDR هستند که اکنون ديگر توليد نمي‌شوند. اگر رايانه شما از اين رم‌ها استفاده مي‌کند بايد گفت اين مدل‌ها در بازار کمياب هستند و معمولا مدل‌هاي دست دوم آن را پيدا خواهيد کرد. ضمن اينکه بايد گفت سيستم‌هاي قديمي که از اين نوع رم‌ها استفاده مي‌کنند، ديگر کارآيي چنداني ندارند و اگر رم‌ آنها را هم ارتقا دهيد از نظر پردازنده و مادربورد باز هم محدوديت‌هاي زيادي خواهيد داشت. پس با اينکه اين ارتقا مي‌تواند اندکي در سرعت سيستم موثر باشد بهتر است به فکر يک سيستم جديد باشيد.
نوع دوم رم‌ها DDR2 نام دارند و تا سال گذشته به وفور در رايانه‌ها استفاده مي‌شدند اما با ورود نسل جديد رم‌ها اين نوع از حافظه‌ها نيز کمتر توليد مي‌شوند و به فراواني نسل سوم نيستند. اگر قصد ارتقا داريد پيشنهاد مي‌کنم زودتر اين کار را انجام دهيد زيرا با گذشت زمان، مدل‌هاي اين رم‌ها کمتر و قيمت آنها بيشتر مي‌شود. اغلب اين رايانه‌ها توانايي اجراي ويندوز هفت را دارند البته اين موضوع به شدت وابسته به کارآيي ساير قطعات است با اين حال با توجه به کارآيي سيستم‌هايي که از رم‌هاي DDR2‌ استفاده مي‌کنند مي‌توان گفت ويندوز هفت روي آنها قابل اجرا است. نسل سوم رم‌ها يا مدل‌هاي DDR3 اکنون به راحتي در بازار يافت مي‌شوند و انواع زيادي از آنها را مي‌توانيد در مدل‌هاي مختلف پيدا کنيد که قيمت‌هاي متنوعي هم دارند.

ظرفيت
 

براي اجراي ويندوز هفت با کارآيي مناسب به‌طور متوسط به دو گيگابايت رم نياز خواهيد داشت. البته اين موضوع به معني عدم اجراي ويندوز با يک گيگابايت رم نيست اما کارآيي ويندوز در ظرفيت دو گيگابايت بيشتر است. هر چقدر اين مقدار بيشتر باشد فضاي بيشتري براي اجراي نرم‌افزارها در اختيار داريد در نتيجه به صورت همزمان برنامه‌هاي بيشتري را مي‌توانيد اجرا کنيد. مثلا زماني که در اينترنت مشغول گشت‌وگذار هستيد يک برنامه پخش موزيک نيز فعال است و در عين حال آنتي‌ويروس نيز مشغول بررسي‌ فايل‌ها است.
حافظه‌هاي DDR2 در ظرفيت يک گيگابايت با حدود قيمت 20 تا 30 هزار تومان به فروش مي‌رسد و با توجه به برند رم اين قيمت مي‌تواند بيشتر يا کمتر هم باشد. اما به‌طور متوسط براي ظرفيت دو گيگابايتي به حدود 50 هزار تومان هزينه نياز داريد. رم‌هاي DDR3‌ معمولي هم قيمتي مشابه مدل‌هاي DDR2 دارند و اختلاف چنداني بين آنها نيست. حتي گاهي اوقات اين مدل‌ها ارزان‌تر از نسل قبلي هم هستند. اگر سيستم شما مجهز به رم‌هاي DDR3 است يعني طي يکي، دو سال گذشته خريداري شده و تقريبا به روز است. بنابراين مي‌توانيد با ارتقاي رم کارآيي آن را به راحتي افزايش دهيد ضمن اينکه اين ارتقا در شرايط فعلي محدوديت‌هاي کمي دارد و مي‌توانيد اغلب مدل‌ها و برندها را استفاده کنيد.

فرکانس
 

فرکانس در رم‌ها سرعت را تعيين مي‌کند و هر چقدر بيشتر باشد نرخ انتقال اطلاعات و ميزان پهناي باند بيشتري در اختيار خواهيد داشت. اما اين مورد بايد با مادربورد نيز هماهنگ شود. براي رم‌هاي DDR2 دو فرکانس‌667 و 800 مگاهرتز بيشتر مورد استفاده قرار مي‌گيرند و براي رم‌هاي DDR3‌نيز فرکانس‌هاي 1333، 1600 و 2000 مگاهرتز پرکاربرد هستند. براي خريد رم بهتر است در مورد رم‌هاي DDR2 از فرکانس 800 مگاهرتز استفاده کنيد. اگر مادربورد با فرکانس پايين‌تري سازگار باشد هم مشکلي وجود نخواهد داشت و فرکانس رم به صورت خودکار حدود 130 مگاهرتز کاهش خواهد داشت.
در مورد رم‌هاي DDR3 نيز فرکانس 1333 مگاهرتز بيشتر مورد استفاده است و اگر از فرکانس بالاتري استفاده کنيد لازم است که حتما مادربورد با فرکانس جديد رم تنظيم شود در غير اين صورت هزينه‌اي که انجام داده‌ايد بيهوده خواهد بود. اين کار نيز به راحتي قابل انجام است و از طريق بايوس مادربورد اجرا مي‌شود.

زمان تاخير
 

زمان تاخير در رم‌ها به تعداد چرخه‌هايي گفته مي‌شود که ميان اجراي دستورات وجود دارد. به عنوان مثال از وقتي‌که پردازنده دستور فراخواني اطلاعات را ارسال مي‌کند تا زماني که اين اطلاعات پيدا شده و به پردازنده ارسال شوند يک مکث بسيار کوتاه وجود دارد. رم‌ها در سيستم بايد از نظر زمان تاخير با يکديگر هماهنگ باشند. بنابراين اگر يک رم جديد انتخاب مي‌کنيد بهتر است به اين موضوع نيز توجه داشته باشيد. در مورد رم‌هاي DDR3 اغلب از زمان تاخير 9 و در مورد رم‌هاي DDR2 از زمان تاخير 6 بيشتر استفاده مي‌شود.

سازگاري
 

در مورد ارتقاي رم موضوع هماهنگي مهم‌ترين چالش پيش روي خريداران است. رم‌هاي جديد علاوه بر اينکه بايد با رم قبلي سازگاري داشته باشند لازم است که با مادربورد هم در هماهنگي باشند. به همين دليل توصيه مي‌شود رم‌هاي قبلي را از سيستم جدا کنيد و رم‌هاي جديد را روي سيستم قرار دهيد. البته اين يک دستورالعمل پيشنهادي براي جلوگيري از تداخل رم‌هاي قبلي با مدل‌هاي جديد است و اگر مشکلي از بابت سازگاري وجود نداشته باشد نيازي به اين کار نخواهد بود. مورد بعدي بحث تعداد کانال‌ها است.
اغلب مادربوردها از چينش دو کانال پشتيباني مي‌کنند به اين معني که اگر دو يا چهار ماژول رم روي مادربورد قرار دهيد با تقسيم اطلاعات ميان اين ماژول‌ها سرعت دسترسي و انتقال اطلاعات بيشتر مي‌شود. پس اگر دو ماژول جديد خريداري کرده‌ايد با اضافه شدن به يک ماژول قبلي مي‌تواند روي کاهش سرعت رم‌ها موثر باشد. زيرا در اين حالت چينش دو کانال سيستم بر هم خورده است.

چگونه مشخصات رم را شناسايي کنيد
 

براي شناسايي مشخصات رم فعلي مي‌توانيد از برنامه CPU-Z استفاده کنيد که رايگان است و حجم کمي دارد. پس از اجراي اين برنامه به سربرگ مادربورد رفته و مدل مادربورد خود را پيدا کنيد. با مراجعه به سايت سازنده مادربورد مشخصات کلي آنها را خواهيد ديد و تا حدودي مشخص مي‌شود که از چه رم‌ها و تا چه ظرفيتي مي‌توانيد استفاده کنيد. سپس به سربرگ حافظه برويد.
در اين قسمت بدون اينکه نياز به بازکردن کيس باشد خواهيد ديد که کدام سوکت‌ها روي مادربورد داراي رم هستند و ماژولي که در آنها قرار دارد داراي چه مشخصاتي است. توجه داشته باشد که در اين قسمت، فرکانس معادل نصف فرکانس حقيقي رم نمايش داده مي‌شود و اگر در محل فرکانس عدد 400 را مشاهده کرديد به اين معني است که رم‌هاي شما از نوع 800 مگاهرتز هستند. نوع رم، زمان تاخير، ولتاژ و ساير اطلاعات مربوط به رم در اين قسمت نشان داده مي‌شوند.
منبع:http://www.barsam.ir
ارسال توسط کاربر محترم سايت :hasantaleb