هند يکي از بزرگ‌ترين توليدکنندگان آفت‌کش‌ها مي‌باشد؛ اين کشور توانسته است موفقيت‌هاي خوبي در زمينه کنترل آفت‌ها به دست آورد، اما در عوض موجب آلوده شدن منابع آبي خود شده است. با وجودي که اطلاعات دقيقي براي کل کشور وجود ندارد، اما مطالعات پراکنده نشان مي‌دهند که آب‌هاي زيرزميني و سيستم‌هاي رودخانه‌اي با باقي‌مانده اين آفت‌کش‌ها آلوده شده‌اند، آفت‌کش‌هايي که امکان جداسازي آنها با استفاده ازفيلترهاي معمولي وجود ندارد.
حال يک گروه از محققان از ITT-Madras نانوذراتي توسعه داده‌اند که مي‌توانند يکي از مهم‌ترين گروه‌هاي مواد شيميايي موجود در آفت‌کش‌ها به نام ارگانوکلرين‌ها را حذف نمايند. تقريباً تمام ارگانوکلرين‌هاي مطالعه‌شده اثرات بدي روي محيط زيست و انسان داشته‌اند؛ از جمله اين مواد مي‌توان به ددت، اندوسولفان، و ديوکسين اشاره کرد.
تي پراديپ استاد شيمي ITT-Madras مي‌گويد: «با وجودي که استفاده از بسياري از اين آفت‌کش‌ها ممنوع شده است، اما مقادير سبيار زيادي از آنها هنوز در طبيعت وجود دارند. به عنوان مثال اندوسولفان به مدت 100 سال در طبيعت باقي مي‌ماند». نانوذرات توليد شده که عمدتاً از طلا، نقره، مس و چندين اکسيد تشکيل شده‌اند، حتي روي غلظت‌هاي بسيار پايين اندوسولفان نيز موثر هستند. پراديپ مي‌افزايد: «شيمي موثر در غلظت‌هاي پايين مهم است، به نحوي که حتي اگر يک مولکول آفت‌کش نيز وجود داشته باشد، توسط نانوذرات حذف مي‌شود».
پراديپ در حال ثبت اختراع خود در آمريکا و هندوستان مي‌باشد. وي در حال واگذاري امتياز بخشي از کارخود به Eureka Forbes Ltd مي‌باشد؛ اين شرکت توليدکننده جاروبرقي و خالص‌سازهاي آب است که در ژوئن 2007 يک فيلتر نانونقره‌اي جديد را به بازار عرضه کرد.
پراديپ مي‌گويد: «ما مي‌خواستيم تا با استفاده از فناوري خود محصولي توليد کرده و کارايي اين فناوري را ثابت کنيم. بنابراين مراحل اوليه توسعه تجاري را در ITT به انجام رسانديم». اما او بر اين باور است که هر فناوري از اين نوع بايد به دست آسيب‌ديدگان واقعي در مناطق روستايي برسد. نانوذرات توليد شده روي چهار نوع آفت‌کش ارگانوکلريني (OCPs) موثر است: ددت، اندوسولفان، مالاتيون و کلرپيريفوس.
بيش از 40 درصد آفت‌کش‌هاي به کار رفته در هندوستان به گروه ارگانوکلرين‌ها تعلق دارند که مقاومت بالايي در برابر تجزيه شدن در طبيعت از خود نشان مي‌دهند. هيچ مطالعه ملي در اين مورد انجام نشده است، اما برخي مطالعات پراکنده در حال اجرا مي‌باشند. مثلاً مطالعه انجام شده توسط مرکز تحقيقات سم‌شناسي صنعتي (ITRC) در لوکنو که در مي 2007 در مجله بولتن آلودگي‌ها و سميت‌هاي زيست‌محيطي منتشر شد، نشان داد که درصد بالايي از OCP در ماهي‌هاي رودخانه گومتي وجود دارد.
مطالعه ديگري که توسط انجمن تحقيقات علمي و صنعتي بر روي منابع آب‌هاي زيرزميني در کانپور صورت گرفت، وجود سطح بالايي از ددت، HCH و اندوسولفان را نشان داد.
نانوذرات توليدشده مي توانند در رفع اين آلودگي‌ها موثر باشند، اما همچنان يک سوال اساسي وجود دارد: چگونه مي‌توان از اين فناوري به صورت انبوه استفاده کرد؟
منبع:http://www.livemint.com