همزاد گوگلي به ما کمک ميکند تا وجه ديگري از خود را ببينيم.
چهار سال پيش، هنگامي که مادر ايو فربنکس (Eve Fairbanks) شش ساعت از خانه تا دانشگاه ييل (Yale) رانندگي کرد تا فقط ناهاري با دخترش که در سال دوم تحصيل ميکرد صرف کند، ايو متوجه شد که اتفاق مهمي افتاده است.
پس از ناهار، بالاخره زمان اعتراف به واقعيت فرا رسيد و مادر گفت :”من همه چيز را درباره تصاوير مبتذل تو در اينترنت ميدانم”. اما آنچه واقعا اتفاق افتاده بود، يک اشتباه ساده بود، هنگامي که ادر، تنها از روي کنجکاوي مادرانه نام دخترش را در گوگل جستجو کرده بود، نام ايو در مشتي وب سايت مبتذل بزرگسالان پديدار شده بود. اما آن ايو فربنکس، اين ايو نبود، بلکه يک همزاد گوگلي (Googleg?nger)، يک نسخه برابر اصل مجازي با نامي مشابه بود. به گفته ايو “شکي نداشتم که مادر ميخواهد داستان را از زبان من هم بشنود، اما او به گوگل، به عنوان يک منبع اطلاعات اطمينان بسياري داشت.”
همزمان با به وجود آمدن اصطلاح Googling به عنوان “جستجو در اينترنت”، عبارت Googleg?nger نيز در ميان نسل جواناني که ارزش فضائل و کمالاتشان با ديده شدن در گوگل سنجيده ميشد، رواج يافت.
متيو اسلاتسکي (Matthew Slutsky) بيست و شش ساله و وبلاگ نويس سياسي اهل واشنگتن که از طريق وب سايت اجتماعي Facebook با همزاد گوگلي خود آشنا و با وي دوست شده است ميگويد:” ما همه وجود و شخصيت خود را مديون گوگل هستيم.” براي عده اي، همزاد گوگلي رقيبي است که بر سر راه رسيدن به بالاترين مکان در فهرست گوگل قرار گرفته است. به گفته اسلاتسکي ” دانستن اينکه او (همزاد) جايي در شبکه است، مرا سرپا نگه ميدارد.” او موفق شده است با پادکست (podcast) آنلاين خود و همزاد واقعيش-يک برادر دوقلوي همسان- به نام (Doublespeak)، اين همزاد را در مسابقه محبوبيت شکست دهد.
براي ديگران، همزاد گوگلي ميتواند موضوع کنجکاوي يا مقايسه و چشم و همچشمي و به نوعي يک “خود ديگر” باشد.به گفته جولي آلبرايت (Julie Albright) جامعه شناس و محقق روابط و مناسبتهاي اينترنتي :” جستجو و يافتن اشخاص ديگري با نامي مشابه در شبکه اينترنتي به ما کمک ميکند تا وجه ديگري از خود را ببينيم و اعتماد به نفس بيشتري پيدا کنيم.” جان کورکوران (John Corcoran)، مشاور سياسي اهل سانفرانسيسکو با يک فعال اجتماعي در زمينه با سوادي همنام است. اين شخص دوم سابقا معلم بوده و در بزرگسالي نميتوانسته بخواند. کورکوران ميگويد ” من نه معلمم نه مشکل خواندن دارم، پس وجود چنين شخصي چندان به نفع من نيست. ممکن است دوستانم تصور کنند که من زندگي پنهاني دوگانه اي دارم.”
از جمله اين افراد ميتوان به رابرت فيشر (Robert Fischer) مشاور IT در مينه سوتا نيز اشاره کرد که در 10 سالگي اين بدشانسي به او رو آورد که فيلمي به نام “در جستجوي بابي (مخفف رابرت) فيشر” درباره يک نابغه خردسال شطرنج روي اکران آمد. در آن زمان، اين فيلم در زندگي او تاثير ناخوشايندي گذاشت زيرا پدربزرگش اصرار داشت او را هم شطرنج بازي حرفه اي بار بياورد، در حالي که به گفته خودش “بچه هايي بودند که از من کوچکتر و در شطرنج بسيار ماهرتر بودند.” اکنون او خود را به دليل کاملا موجهي رابرت معرفي ميکند و هرگز از نام بابي استفاده نميکند.
اما از آنجايي که بابي فيشر، استاد شطرنج آمريکا خارج از اين فيلم هم وجود دارد، مشکل رابرت هنوز حل نشده است زيرا مردم همچنان در گوگل به جستجوي بابي فيشر شطرنج باز ميپردازند. رابرت براي بالا بردن رتبه خود در جستجوي گوگل دست به هر کاري زده است :” من در کنفرانسها سخنراني کردم، به شرکتها و اماکن مختلفي مشاوره دادم و وب لاگ نويس بسيار پرکاري هم هستم. بالاخره پس از سه سال فرستادن مکرر در مکرر نام کاملم در اين وبلاگ توانستم در صفحه اول نتايج جستجوي گوگل وارد شوم.”
البته داشتن يک همزاد مجازي هميشه هم بد نيست. مورين جانسون (Maureen Johnson) نويسنده نيويورکي چنيدن همزاد گوگلي دارد : يک دلال معاملات ملکي در ماساچوستس، يک محقق دريايي در کيپ کود، يک شخصيت در کتابي علمي تخيلي و شخصيتي در نمايش موزيکال Rent. جانسون از اينکه خوانندگان آثارش سوالاتي از اين قبيل ميپرسند “آيا ميداني يک مورين جانسون در نمايش Rent هست؟ آيا شخصيتش بر اساس شخصيت تو ساخته شده؟” بسيار تفريح ميکند. او ميگويد:” به نظر ميرسد که در اينجا مرز ميان واقعيت و تخيل چندان مشخص نيست. گوگل هيچ تفاوتي ميان اشخاص حقيقي و تخيلي قائل نميشود، در نتيجه هنگامي که مورين داستان و من در يک مجموعه واحد از نتايج جستجو سر در مي آوريم، هر دو به يک اندازه زنده و ماندگار هستيم.”
همزادان گوگلي ميتوانند افراد واقعي را هم به يکديگر نزديک کنند.
اسلاتسکي موفق شده است با 42 اسلاتسکي ديگر –و با نامهاي کوچک مختلف- در سايت Facebook آشنا شود. فيشر نيز ميگويد که بارزه او با بابي فيشر موجب شده است تا زندگي پويايي داشته باشد و وارد گفتگوهايي شود که در غير اينصورت از انها بي خبر ميبود. به گفته آلبرايت :” حتي در اين جهان بسيار تکنولوژيک، مردم همچنان موجوداتي اجتاعي باقي مانده و به دنبال ايجاد ارتباط و گفت و شنود هستند.” او افزود :” محققين اينترنت در دوران اوليه اين رسانهميگفتند که شبکه هرگز نميتواند ارتباط دائمي و شخصي را به وجود بياورد زيرا ما با يکديگر در ارتباط فيزيکي نيستيم. با اين وجود ما روشهايي را پيدا کرده ايم که حتي از طريق مجامعي که هيچ شباهتي با مجامع انساني ندارند، روابطي انساني برقرار کنيم.”
اما اگر از احوال خانم فربنکس سوالي داشته باشيد، بالاخره نام او با کوششهاي ادرش و حمايت تيم پشتيباني گوگل از سايتهاي غير اخلاقي حذف شد و اينطور که به نظر ميرسد، ستاره اين سايتها که همنام ايو بود، اصلا وجود خارجي ندارد و انتخاب اين نام بيشتر به خاطر جلب مشتري بوده است (ايو معادل انگليسي حوا است). هرچند ايو از ناپديد شدن همزاد گوگلي خود متاسف است-زيرا وجود او را به شدت مايه خنده ميدانسته، اما مادرش بسيار راضي و خوشحال است.
بد نيست نگاهي بياندازيد و ببينيد که آيا خودتان همزاد گوگلي داريد يا نه؟
منبع: msnbc.msn.com