برخي از دوستان در برخورد هاي اوليه خود به اين سايت ممکن است از نام زيبايي که بر اين پرتال فرهنگي گذارده شده سوال کنند.

براستي «راسخون » به چه معنا است ؟ و چه کساني هستند؟

در قرآن مجيد در دو مورد، اين تعبير به کار رفته است يکي در سوره آل عمران آيه 7 که مي فرمايد :
وَ ما يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلاَّ اللَّهُ وَ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ کُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنا
«تفسير کتاب خدا را، جز خدا و راسخان در علم، نمي‏دانند. (آنها) مي‏گويند: (ما به همه ي آن ايمان آورديم؛ همه از طرف پروردگار ماست.) و جز صاحبان عقل، متذکر نمي‏شوند (و اين حقيقت را درک نمي‏کنند) ».
و ديگري در سوره نساء آيه 162 آنجا که مي‏فرمايد:
لکن الراسخون في العلم منهم و المؤمنون يؤمنون بما انزل اليک و ما انزل من قبلک،
«دانشمندان و راسخان در علم از اهل کتاب، به آنچه بر تو نازل شده و آنچه پيش از تو نازل گرديده است ايمان مي‏آورند».
همانطور که از معني لغوي راسخون استفاده مي‏شود منظور از آن، کساني هستند که در علم و دانش، ثابت قدم و صاحب ‏نظرند.
البته مفهوم اين کلمه يک مفهوم وسيع است که همه دانشمندان و متفکران را در برمي‏گيرد، ولي در ميان آنها افراد ممتازي هستند که درخشندگي خاصي دارند و طبعا در درجه اول، در ميان مصاديق اين کلمه قرار گرفته‏اند و هنگامي که اين تعبير ذکر مي‏شود قبل از همه نظرها متوجه آنان مي‏شود.
در روايات متعددي «راسخون في العلم» به پيامبر گرامي اسلام صلي الله عليه و آله و ائمه هدي عليه‏السلام تفسير شده، زيرا آيات و کلمات قرآن مفاهيم وسيعي دارد که در ميان مصاديق آن افراد نمونه و فوق‏العاده‏اي ديده مي‏شود که گاهي در تفسير آنها تنها از آنان نام مي‏برند.
در اصول کافي از امام باقر يا امام صادق عليه‏السلام نقل شده است که فرمود: «پيامبر خدا بزرگ‏ترين راسخان در علم بود و تمام آنچه را خداوند بر او نازل کرده بود از تاويل و تنزيل قرآن مي‏دانست، خداوند هرگز چيزي بر او نازل نکرد که تاويل آن را به او تعليم نکند و او و اوصياي وي همه اينها را مي‏دانستند».
روايات فراوان ديگري در کتاب اصول کافي و ساير کتب حديث در اين زمينه آمده است که نويسندگان تفسير «نور الثقلين» و تفسير «برهان» در ذيل اين آيه آنها را جمع‏آوري نموده‏اند و همانطور که اشاره شد تفسير «راسخون في العلم» به پيامبر صلي الله عليه و آله و ائمه هدي عليهم‏السلام منافاتي با وسعت مفهوم اين تعبير ندارد، لذا از ابن عباس نقل شده که مي‏گفت: من هم از راسخان در علم هستم، منتها هر کس به اندازه وسعت دانشش از اسرار و تاويل آيات قرآن، آگاه مي‏گردد، و آنان که علمشان از علم بي‏پايان پروردگار سرچشمه مي‏گيرد طبعا به همه اسرار و تاويل قرآن آشنا هستند در حالي که ديگران تنها قسمتي از اين اسرار را مي‏دانند.