State Management در ASP. NET 2.0 (بخش يازدهم)
آنچه تاكنون گفته شده است :

در اين بخش بحث مربوط به نحوه پيكربندي session در برنامه هاي وب را ادامه مي دهيم . 

Timeout
يكي ديگر از تنظيمات مهم در ارتباط با  session state ، مشخص كردن مدت زمان timeout است . مقدار در نظر گرفته شده براي خصلت فوق ( تعريف شده در فايل web.config ) ، مدت زمان انتظار ASP.NET  قبل از حذف session را مشخص مي كند ( عدم دريافت هيچگونه درخواست در بازه زماني مشخص شده ) .
در نمونه كد زير به ASP.NET اعلام شده است كه اگر پس از گذشت 20 دقيقه درخواستي از سرويس گيرنده دريافت نگرديد ، session آن را حذف كن .

Mode
با استفاده از خصلت mode مي توان نحوه ذخيره سازي اطلاعات session  را مشخص كرد . به اين خصلت مي توان  مقاديري نظير InProc ، off ، StateServer ، SQLServer و Custom را نسبت داد . در واقع به كمك خصلت فوق  ، استراتژي ذخيره سازي اطلاعات session مشخص مي گردد .
 در ادامه با هر يك از موارد فوق بيشتر آشنا خواهيم شد . قبل از آن لازم است به يك نكته مهم اشاره گردد . در صورتي كه برنامه ASP.NET بر روي بيش از يك سرويس دهنده وب هاست شده باشد  ( كه از آن با نام web farm ياد مي شود ) ، مي بايست دامنه پيكربندي را گسترش داد تا اين اطمينان ايجاد شود كه سرويس دهندگان وب همساز مي باشند . در غيراينصورت ، ممكن است يك سرويس دهنده اطلاعات موجود در session را با روشي متفاوت نسبت به سرويس دهنده ديگر ، رمز نمايد . بديهي است در چنين مواردي اگر كاربر از يك سرويس دهنده به سرويس دهنده ديگر هدايت شود ، در session وي اختلال ايجاد خواهد شد . براي حل اين مشكل مي بايست با مراجعه به بخش <machineKey>  فايل machine.config  تنظميات مورد نظر را بگونه اي انجام داد كه شيوه رمزنگاري session بر روي يك سرويس دهنده با سرويس دهنده ديگر يكسان و سازگار باشد .

 InProc
مقدار پيش فرض خصلت mode مي باشد و  عملكرد آن همانند ذخيره سازي session state در نسخه هاي قديمي ASP است . در اين روش اطلاعات در پردازه مشابه ASP.NET worker threads  ذخيره مي گردند . اين روش بالاترين كارآئي و كمترين ماندگاري  را دارد . در صورتي كه سرويس دهنده به هر دليلي راه اندازي مجدد گردد ، اطلاعات session از بين خواهند رفت . روش فوق براي اكثر وب سايت هاي كوچك مناسب است . در مواردي كه برنامه وب در يك web farm هاست شده باشد ، از اين روش نمي توان استفاده كرد . در چنين مواردي و به منظور به اشتراگ گذاشتن اطلاعات session بين چندين سرويس دهنده ، مي بايست از  گزينه  Out-of-Process و يا سرويس SQL Server state استفاده كرد . 
در برخي موارد ممكن است  برنامه نويسان به اين نتيجه رسيده باشند كه كاربران اطلاعات session خود را بدون هيچگونه دليلي از دست مي دهند . همين امر باعث مي شود كه آنان استفاده از گزينه اي غير از InProc را در دستور كار قرار دهند .  در ASP.NET ، حوزه  برنامه ها به دلايل متعددي ممكن است راه اندازي مجدد گردد ( نظير اعمال تغييرات در پيكربندي ، بهنگام سازي صفحات ) . 
توجه داشته باشيد ، در زمان استفاده از  StateServer و يا SQLServer ، اشيائي مي توانند در  session state  ذخيره گردند كه قابليت سريال شدن را داشته باشند . در غيراينصورت ، ASP.NET قادر به انتقال و يا ارسال اشياء به state service و يا ذخيره آنها در بانك اطلاعاتي نخواهد بود .

 off
با انتخاب مقدار فوق براي خصلت mode ، مديريت state در تمامي صفحات يك برنامه وب غيرفعال خواهد شد . بديهي است با غيرفعال كردن session شاهد بهبود ملموس كارآئي در وب سايت هائي خواهيم بود كه عملكرد و سرويس دهي آنها مشروط به استفاده از session  نمي باشد . 

StateServer
با در نظر گرفتن مقدار فوق براي خصلت mode ، از يك سرويس ويندوز جداگانه براي مديريت state استفاده مي گردد . سرويس فوق بر روي سرويس دهنده مشابه اجراء مي گردد ولي در خارج از پردازه اصلي ASP.NET قرار مي گيرد . رويكرد فوق داراي مزايا و معايب مختص به خود مي باشد . مهمترين مزيت استفاده از يك سرويس دهنده ديگر براي ذخيره اطلاعات session ، عدم وابستگي آن به پردازه ASP.NET است . در چنين مواردي با راه اندازي مجدد پردازه ASP.NET ( به هر دليل ) ، اختلالي در داده ذخيره شده در session ايجاد نخواهد شد چراكه آنها در يك سرويس دهنده جداگانه نگهداري شده اند . از مهمترين معايب و يا بهتر بگوئيم محدوديت هاي رويكرد فوق ، افزايش تاخير زماني در زمان ارسال اطلاعات session بين دو پردازه است . بديهي است در صورتي كه فركانس دستيابي و تغيير اطلاعات ذخيره شده در session بالا باشد ، سرعت و كارآئي يك برنامه وب كاهش مي يابد.
در زمان استفاده از StateServer ، مي بايست مقدار  stateConnectionString را مشخص كرد . پارامتر فوق ، آدرس  IP كامپيوتري را كه بر روي آن سرويس StateServer اجراء شده است را به همراه شماره پورت مربوطه مشخص مي نمايد ( شماره پورت توسط ASP.NET تعيين مي گردد و معمولا" لزومي به تغيير آن وجود ندارد ) . بدين ترتيب ، مي توان StateServer را بر روي كامپيوتر ديگر هاست كرد . در صورتي كه قصد تغيير تنظيمات پيش فرض را نداشته باشيم ، از سرويس دهنده محلي استفاده خواهد شد ( با آدرس IP : 127.0.0.1 ) .    
قبل از اين كه برنامه وب بتواند از سرويس فوق استفاده نمايد ، مي بايست آن را اجراء كرد . ساده ترين روش براي انجام اين كار انتخاب گزينه Services از طريق  Control Panel  است . با مشاهده ASP.NET State Service در ليست سرويس ها ، مي توان نحوه اجراء آن را مشخص نمود ( بطور اتوماتيك ) .
در مواردي كه از StateServer استفاده مي گردد ، مي توان براي خصلت اختياري  stateNetworkTimeout  يك مقدار را مشخص نمود .  پارامتر فوق ، حداكثر مدت زمان انتظار براي پاسخ سرويس دهنده بر حسب ثانيه را مشخص مي نمايد . مقدار گزينه پيش فرض ، 10 ثانيه است .

SQLServer
با در نظر گرفتن مقدار فوق براي خصلت mode ،  از يك بانك اطلاعاتي SQL Server براي ذخيره اطلاعات session   استفاده مي گردد . بانك اطلاعاتي مورد نظر توسط خصلت sqlConnectionString مشخص مي گردد . روش فوق متداولترين مكانيزم براي ذخيره state در برنامه هاي وب مي باشد ولي در مقايسه با روش هاي ديگر از سرعت كمتري برخوردار است .
براي استفاده از روش فوق مي بايست از يك سرويس دهنده SQL استفاده شود . مقدار خصلت sqlConnectionString ، همانند الگوي استفاده شده جهت دستيابي به داده توسط ADO. NET است و شامل مشخص كردن يك منبع داده ( آدرس سرويس دهنده ) ، يك رمزعبور و شناسه كاربر ( مگر اين كه از  integrated security استفاده شده باشد ) است . علاوه بر اين ، مي بايست stored procedures  و session موقت بانك اطلاعاتي نصب گردند . stored procedures مسئوليت ذخيره و بازيابي اطلاعات session را برعهده دارند .
ASP.NET شامل يك اسكريپت Transact-SQL براي اين هدف خاص با نام  InstallSqlState.sql  است  كه در
مسير [ C:\[WinDir]\Microsoft.NET\Framework\[Version  قرار دارد .  براي اجراي اسكريپت فوق مي توان از يك برنامه كاربردي SQL Server نظير SQL Server Management Studio يا sqlcmd.exe ( براي سرويس SQL 2005  )  و يا OSQL.exe و Query Analyze ( براي نسخه هاي قبلي ) استفاده كرد . اسكريپت فوق صرفا" يك مرتبه و به منظور ايجاد بانك ، جداول و  stored procedures   مورد نياز اجراء خواهد شد .
نام بانك اطلاعاتي معمولا"  ASPState مي باشد .در واقع ، connection string موجود در فايل web.config  با صراحت نام بانك اطلاعاتي را مشخص نخواهد كرد بلكه صرفا" مكان سرويس دهنده و نوع تائيديه مشخص مي گردد . كد زير نحوه انجام اين كار را نشان مي دهد .

در صورتي كه قصد استفاده از يك بانك اطلاعاتي با نام ديگر  و ساختار مشابه را داشته باشيم ، كافي است مقدار خصلت  CustomSqlDatabase  برابر با true  در نظر گرفته شود .

زماني كه از يك بانك اطلاعاتي SQL Server براي ذخيره اطلاعات session استفاده مي گردد ، مي توان از گزينه اختياري sqlCommandTimeout است كرد .  پارامتر فوق ، حداكثر مدت زمان انتظار براي پاسخ سرويس دهنده بر حسب ثانيه را مشخص مي نمايد . مقدار گزينه پيش فرض ، 30 ثانيه است .

Custom
زماني كه براي خصلت mode مقدار  custom  در نظر گرفته  مي شود  ، مي بايست  session state provider را با استفاده از خصلت customProvider  مشخص كرد . خصلت فوق به نام يك كلاس كه بخشي از برنامه وب موجود در دايركتوري  App_Code  است و يا يك اسمبلي كمپايل شده موجود در دايركتوري BIN و يا GAC  ،  اشاره مي نمايد .
ايجاد يك provider سفارشي ، مسائل مختص به خود را دارد و مي بايست با دقت پياده سازي گردد تا بتواند اهدافي نظير امنيت و قابليت توسعه را به خوبي تامين نمايد .  بحث بر روي provider  سفارشي خارج از حوصله اين مقاله است .
برخي توليد كنندگان ممكن است نسخه هائي خاص از state provider را ارائه نمايند كه در صورت نياز و تمايل مي توان از آنها استفاده كرد . به عنوان مثال ، اوراكل ممكن است يك provider سفارشي را ارائه نمايد كه امكان ذخيره اطلاعات  session را در يك بانك اطلاعاتي اوراكل فراهم نمايد . 
در بخش دوازدهم  با application state آشنا خواهيم شد .

برگرفته از سايت سخا روش