اشغال قسمتي از مناطق جنوبي ايران از سوي آلمان در جريان جنگ جهاني اول (1293 ش)

با آغاز جنگ جهاني اول و تاثيرگذاري بر همه كشورهاي جهان، به ويژه ايران، به لحاظ قرار گرفتن در كنار دولت‏هاي روس و امپراتوري عثماني كه از طرف‏هاي درگير جنگ بود، اوضاع داخلي به هم ريخت. در اين ميان، ايران كه بي‏طرفي خود را اعلام كرده بود از شمال مورد تهاجم روس‏ها واقع گرديد و عثماني نيز از شمال غربي به خاك ايران تجاوز كرد و اين دو بر سر تصرف آذربايجان در خاك ايران به جنگ پرداختند. همچنين دولت انگلستان با چند فروند كشتي، جنوب ايران را مورد تجاوز قرار داد و كشمكش زيادي روي داد. سفارت آلمان هم براي حفظ منافع اتباع خود در ايران، قوه مقاومتي تشكيل داد و عده‏اي از مردم را به طرفداري از خود بسيج نمود. چندي بعد هم قواي آلمان وارد ايران شدند و به جان مردم افتادند. اين اوضاع و تجاوزات مكرر، جز قحطي و قتل و غارت مردم ايران، ارمغاني نياورد و خسارات فراواني برجاي نهاد.